ท่านผู้เฒ่าเซียนเมตตา
หลานน้อยเอ๋ย
เซียนองค์ได้ยินอยู่เสมอว่า
ขอเพียงมีใจก็พอแล้ว ไม่ต้องจุดธูปสามดอกหรอก
ขอเพียงมีใจก็ได้แล้ว ไม่ต้องกราบพระหรอก
ขอเพียงมีใจก็ได้แล้ว ไม่ต้องรับธรรมะหรอก
ขอเพียงมีใจก็พอแล้ว ไม่ต้องกินเจหรอก
มีใจก็พอแล้วแต่ไม่เห็นกระทำออกมาเลย
ก็ไม่รู่ว่ามีใจนั้น มีใจอย่างไร
มีใจจริงแท้หรือมีใจเสแสร้งกันแน่
คำว่า "มีใจ" ก็พูดกันเองทั้งนั้นใช่หรือไม่
หลาน ๆ มีใจยิ่งต้องมีปณิธาน
ปณิธานเป็นตัวแทนความเด็ดเดี่ยวของจิตใจเจ้า
ปณิธานเป็นการยืนยันการลงทะเบียน
เป็นประจักษ์ต่อเบื้องบน
ขอเพียงเมื่อตั้งปณิธานลงทะเบียนแล้ว
บนศีรษะของเราก็จะมีธงเหลืองทันที
เมื่อเภทภัยมา เบื้องบนดูธงไม่ดูคน
เบื้องบนจะส่งเทพมาคุ้มครองตัวเรา
เพราะฉะนั้น
การตั้งปณิธานเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่ง
ยกตัวอย่างเช่น ลูกของเจ้าจะไปเรียนหนังสือ
จะต้องไปลงทะเบียนไหม
เจ้าจะพูดว่าลูกฉันมีใจจะเรียน ไม่ต้องไปลงทะเบียนก็ได้
อย่างนี้โรงเรียนจะรับเข้าไหม (ไม่รับ)
เพราะว่าเราไม่ได้ลงทะเบียนจึงไม่มีหลักฐานยืนยันว่า
เราคือนักเรียนในโรงเรียนนี้
เจ้าก็ไม่มีคุณสมบัติที่จะได้รับสิทธิ์ที่ทางโรงเรียนจัดให้
อย่างนี้เข้าใจไหม
No comments:
Post a Comment