Monday

วิญญาณตัวไหม

ฮือ ๆ ๆ
เราทุกข์ เราเป็นหนอน
เราอับอายขายหน้า
เราเป็น หนอนดักแด้ ฮือ ๆ
เราร้อน แสบร้อน ฮือ ๆ
เราทุกข์ทรมานเหลือเกิน ตั้งแต่เกิดถึงตายเราไม่เคยเป็นอิสระ
กินแต่ของขมขม แล้วยังต้องผูกมัดตัวเอง โดนมนุษย์ต้ม ฮือ ๆ
แสบร้อน มนุษย์ใจร้าย ต้มฆ่าชีวิตพวกเราประดับกายตัวเอง ทรมานเหลือเกิน

เราอับอายขายหน้าจริง ๆ ที่เกิดเป็นหนอนให้มนุษย์ทรมานเล่น พวกเขาไม่รู้ว่าเราทรมานแค่ไหน เสื้อผ้าที่สวมใส่เคยคิดบ้างไหมว่าชีวิตพวกเราหลายพันตัว วันนี้เบื้องบนเมตตา เราลืมตาไม่ขึ้น เราแสบร้อนไปหมดทั้งตัว มนุษย์ใจร้ายเหลือเกิน

ไหนบอกว่ามนุษย์เป็นสัตว์ประเสริฐ
พระจี้กงเมตตา พระจี้กง
ฮือ ๆ ๆ

เราเสียใจที่อดีตชาติไม่สร้างบุญกุศล เอาแต่ร้องรำทำเพลง ไม่เคยสร้างคุณประโยชน์แก่บ้านเมือง ปล่อยข่าวที่ไม่ดี ทำให้เขาต้องทะเลาะเบาะแว้งกัน ฮือ ๆ ๆ

ชาตินี้ต้องเกิดเป็นตัวไหมให้คนชักใย มนุษย์ก็แสนใจร้าย พวกเราก็มีชีวิต เป็นสัตว์ร่วมโลก ทำไมไม่มีเมตตา
สร้างใย ชักใย เราแสบร้อน

ทุกคนในชั้นนี้โชคดีจริง ๆ มีโอกาสเกิดกายเป็นมนุษย์ ดูเราขณะนี้สิน่าเวทนาหรือเปล่า มนุษย์ไม่รู้จักทำความดี กว่าเราจะมารวมจิตญาณได้เข้าสู่ร่างสามคุณ ต้องใช้เวลาตั้งแต่เช้าจนถึงเย็นนี้ จึงมีโอกาส

ทุกคนในที่นี้มีกายสังขาร รีบสร้างบุญกุศล กรรมที่ติดตัวอย่าคิดว่ามองไม่เห็นแล้วไม่มี มันรอโอกาสอยู่ทุกขณะ อย่างที่เราเป็นอยู่เป็นสัตว์เดรัจฉานยังไม่พอ ยังต้องตกนรกอีก เกิดแล้วตาย ตายแล้วเกิด เกิดเป็นไหมหลายร้อยพันชาติ เสื้อผ้าร้อยกว่าตัวคือชีวิตเราคนเดียว ฮือ ๆ ๆ

เจ็บปวดเหลือเกิน เราไม่มีเรี่ยวแรงที่จะพูดต่อไปแล้ว

อย่าเอาแต่กินเจแต่ก็ยังสร้างบาปกรรมอยู่ อาชีพที่ทำนั้น ยังเบียดเบียนชีวิตผู้อื่น ไม่รู้สึกตัวบ้างหรือ ฮือ ๆ ๆ
พระจี้กงเมตตา

No comments:

Post a Comment