ท่านผู้เฒ่าเซียนเมตตา
หลานน้อยเอ๋ย
บางคนพูดว่า ถึงแม้ฉันตั้งปณิธารทานเจ บำเพ็ญธรรมแล้ว แต่ฉันก็ยังเป็นปุถุชนนะ บางครั้งก็มีอารมณ์บ้างไม่ได้หรือ
อย่างนี้เรียกว่าอะไร
อย่างนี้เรียกว่า "ปุถุชน" และ "อวิชชา"
สองคำนี้ก็คือ ตัวเองไม่ยอมเปลี่ยนแปลง
รักตัวเองมากเกินไป รักจนตกนรก
หลานน้อยเอ๋ย วันนี้ในเมื่อเราตั้งปณิธานทานเจแล้ว ก็ต้องมีหน้าที่บำเพ็ญตนให้ดี หากมีคนมาว่ากล่าวหรือตำหนิพวกเจ้า บำเพ็ญอะไรยังมีอารมณ์ คนบำเพ็ญทำตัวกันแบบนี้หรือ
เราจะต้องยอมรับด้วยความยินดี
เราจะโทษผู้อื่นไม่ได้ เพราะวันนี้เรากินเจแล้ว บนหน้าเราติดไว้คือ "ผู้บำเพ็ญ"
โดนคนอื่นตำหนินั้นสมควรแล้ว...
พวกเจ้าจะต้องรับผิดชอบต่อชะตาชีวิตของตนเอง ต้องรับผิดชอบในคำพูดและการกระทำของตนเอง ต้องรับผิดชอบต่อเวไนย์เพราะอะไร
เพราะว่าพวกเจ้าคือ "ผู้บำเพ็ญธรรม"
ฉะนั้นเราต้องสำนึกคุณ
เพราะวันนี้หากเราไม่กินเจบำเพ็ญธรรม คนอื่นก็จะไม่มายุ่งเกี่ยวกับเรา
แต่วันนี้พวกเจ้าคือ "ผู้บำเพ็ญธรรม" จึงมีคนมากมายคอยถามหาพวกเจ้า จึงมีคนมากมายชี้นิ้วมาที่พวกเจ้า
พวกเจ้าจะต้องสำนึกคุณ สำนึกที่ได้รับการเสริมส่งจากเวไนย์ ส่งให้พวกเจ้าได้สำเร็จธรรมยังไงล่ะ
No comments:
Post a Comment