วิญญาณทุศีลเจ
ฮือ ๆ ๆ
หนาว ฉันหนาวเหลือเกิน ช่วยฉันด้วย
ฉันเจ็บปวด ฉันทรมาน
ช่วยฉันด้วย
(เตี่ยนฉวนซือเมตตาขอน้ำทิพย์ให้วิญญาณดื่ม)
(ขณะเดียวกันพระอาจารย์เมตตาประทับทิพยญาณ)
พระอาจารย์จี้กง
อย่าเสียเวลา รีบบอกกล่าวความผิดบาปของตัวเจ้า
วิญญาณทุศีลเจ
ฮือ ๆ ๆ
ฉันเสียใจ ฉันเสียใจ
ฉันได้มีโอกาสพบแสงธรรม แต่ก็มิได้เห็นความสำคัญ
เห็นแก่ชีวิตของกายสังขารจึงละทิ้งปณิธาน
เดิมทีฉันเป็นคนเชียงราย ชื่อ....
พระอาจารย์จี้กง
ตนเองทำความผิดอับอายถึงบรรพชน
วิญญาณทุศีลเจ
ฉันมีอาชีพหาผู้หญิงไปทำงานบริการ
แม้รู้ว่าผิดฉันก็ทำ เพราะความโลภ
ฉันเอาลูกตัวเองไปขายบริการด้วย
อภัยให้แม่ด้วย ลูกจ๋า
แต่ฟ้าเมตตาเหลือเกิน
ยังโปรดเมตตาฉันให้ได้รับแสงธรรม
พระอาจารย์จี้กงเมตตา...
อาวุโสก็ได้ส่งเสริมฉันเลิกอาชีพ
บำเพ็ญธรรม ช่วยงานธรรม
เนื่องจากอาวุโสต้องการส่งเสริมฉันให้บรรยาย
จึงให้ฉันได้ตั้งปณิธานกินเจตลอดชีวิต(ชิงโข่ว)
ซึ่งฉันไม่เข้าใจอะไรมากนัก
ฉันก็ทำตาม
แต่ด้วยแรงกรรมทดสอบฉันเกิดเจ็บป่วย หมดทางรักษา
หมอบอกฉันต้องกินเนื้อสัตว์ ชีวิตจะยืนยาวกว่าเดิม
ขณะนั้น ฉันโทษกล่าวการบำเพ็ญไม่ช่วยอะไรฉันเลย
ไม่มีประโยชน์อะไรเลย
ฉันกลัวตายไม่กลัวบาป จึงหันไปกินเนื้อสัตว์
ล้มเลิกปณิธานเจ
แม้อาวุโสจะช่วยกันส่งเสริมอย่างไรฉันก็ไม่ฟัง
ฉันเสียใจเหลือเกิน
จากนั้นไม่นานฉันก็เสียชีวิตลง
วิญญาณฉันเจ็บปวด ไม่สบายเหมือนที่รู้มา
พยายมมารับฉัน
บอกกับฉันว่า เจ้าไม่มีสิทธิ์แม้จะไปที่ด่านตรีเทพ
ฉันถูกลงโทษ
ทุกวัน ๆ ฉันต้องถูกภูเขาน้ำแข็งทั้งใหญ่ทั้งหนักกดทับ
ทรมานจนตายทุกวัน วนเวียนตลอดมา
พระอาจารย์เมตตาช่วยลูกศิษย์ด้วยเถิด
เจ็บปวดเหลือเกิน
พระอาจารย์จี้กง
เจ้าทำตัวเอง
ละเมิดศีลเจเอง
ความเจ็บปวดของเจ้าล้วนแต่เจ้าเลือกเอง
อาจารย์จนปัญญาที่จะช่วยเจ้าได้
รอให้องค์ธรรมมารดาโปรดใหม่อีกครั้งหนึ่งเถิด... (129,600 ปี)
No comments:
Post a Comment