ประชุมธรรมชั้นถันจู่อู๋เว่ยซือ

วันเสาร์ที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2548

ประชุมธรรมชั้นถันจู่อู๋เว่ยซือรวมเขตใต้ พุทธสถานกวงหมิง จังหวัดระนอง

อะไรเรียกว่า อาวุโส

อาวุโส ก็คือ เอาใจใส่รักใคร่ผูน้อย
อาวุโส ก็คือ สามารถดูแลบริการผู้น้อย
อาวุโส ก็คือ ส่งเสริมยกระดับผู้น้อย
อาวุโส ก็คือ อดทนให้การอบรมชี้แนะผู้น้อย
อาวุโส ก็คือ โอบอุ้มให้อภัยผู้น้อย
อาวุโส ก็คือ ไม่ดูแคลนทอดทิ้งผู้น้อยตลอดไป

ผู้น้อย ก็คือ สามารถเห็นใจและเข้าใจอาวุโส
ผู้น้อย ก็คือ มีความรักจริงต่ออาวุโสทั้งจิตใจและการแสดงออก
ผู้น้อย ก็คือ เคารพนับถืออาวุโสเสมอไป
ผู้น้อย ก็คือ ไม่วิพากษ์วิจารณ์อาวุโสตลอดไป
ผู้น้อย ก็คือ สำนึกคุณรำลึกคุณอาวุโสเสมอ
ผู้น้อย ก็คือ จงรักภักดีต่ออาวุโสเสมอ

เราคือ

อรหันต์จี้กง รับบัญชาจาก
องค์อนุตตรธรรมมารดา
กราบวันทา
องค์อนุตตรธรรมมารดา ถามศิษย์รัก สราญฤา

ลุภารกิจ

คลื่นกระหน่ำสาดซัด
น่ากลัวไน
ช่วงกัปกาลสุดท้าย
จิตใจคนเลวร้าย
สร้างกรรมมากมาย
เภทภัยถึงตน
สิ่งศักดิ์สิทธิ์เมตตา
สำแดงฤทธา
ยากปกป้องชน
ปัญญามองทะลุ
เข้าใจแจ้งจิต
บำเพ็ญดีแล้ว
พายุพัด ไฟลุกโหม
หนึ่งพลังเที่ยงตรงรับได้
ทางจะยาก อุดมการณ์สูง
หนึ่งใจแท้ทะยานฟ้าไกล
คุณฟ้ากว้าง คุณอาจารย์ล้ำ
พลีแด่ฟ้าสูงเกียรติภาคถูมิ
เจอสอบยาก เจอเภทภัย
ญาณหลุดพ้นไม่มีวันตาย
ผู้บำเพ็ญมิได้เพื่อใคร
เพื่อคลายความหลงแห่งเวไนย
ปลุกใจสู้ ทั่วสิบทิศทะยานฟ้าไกล

พระโอวาทพระอาจารย์จี้กง

ทุกคนล้วนเป็นบุคลากรเสาหลักของอาณาจักรธรรม วันนี้พวกเราตื่นกี่โมง (ตีห้า) แล้ววันนี้อาจารย์มาตอนกี่โมง (สิบโมง) ที่จริงแล้วพระอาจารย์อยู่กับศิษย์ตลอดเวลา บางครั้งพวกเราคิดว่าทำไมสิ่งศักดิ์สิทธิ์ไม่ประทับญาณให้เห็น สิ่งศักดิ์สิทธิ์จะต้องประทับญาณจึงถือว่า มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์หรือ

ศิษย์เอ๋ย สองวันอากาศร้อนหน่อย เทศกาลสงกรานต์ก็มาถึงแล้ว ต้องเจอกับภัยแล้ง ต้องประหยัดน้ำกัน ถ้าหากว่าร้อนมากก็ให้ฝึกตามพระอาจารย์ ผ้าขนหนูผืนหนึ่งทำให้เปียก เช็ดหน้าเช็ดตัวก็จะเป็นการประหยัดน้ำทำได้ไหม

ชั้นถันจู่ปีนี้ พวกเรามีความรู้สึกว่า ขาดถันจู่ไปคนหนึ่ง (ป้าสมบูรณ์ ประทีป ณ ถลาง) ในความรู้สึกเหมือนกับว่า ขาดถันจู่ไปคนหนึ่ง แต่แท้จริงถันจู่คนนี้เขาไปต่างประเทศก่อนเรา ไปท่องเที่ยวสวรรค์ ไปยึดพื้นที่เบื้องบนสวรรค์ก่อนเรา ใครไปก่อนชนะก่อน

ฉะนั้นทุกคนอย่ายอมแพ้กันนะพี่น้อง เพิ่มพลังหน่อย เขารอพวกเราไปยึดพื้นที่เบื้องบน กินแครอท ที่จริงแล้ว เขาไม่ได้จากพวกเราไปไหนเลย พวกเขาช่วยหนุนนำงานธรรมอยู่เบื้องหลัง เอาใจใส่อาณาจักรธรรมเช่นกัน

ตอนนี้ อาณาจักรธรรมหงหมิงมีถันจู่คนไหนที่เป็นพลังอยู่เบื้องหลังหนุนนำงานธรรม (เกาหลันเซียงถันจู่) พวกเขาก็เอาใจใส่อาณาจักรธรรมเช่นกัน สร้างบุญกุศลเช่นกัน และพลังช่วยเหลือของญาณแยบยลที่ไร้รูปลักษณ์นั้นยิ่งใหญ่ ไม่อาจคาดคะเนได้ ถึงแม้ว่าพวกเราจะขาดเพท่อนร่วมบำเพ็ญคนหนึ่งไป แต่เราก็ได้เพิ่มพลังช่วยเหลือของญาณแยบยลที่ไร้รูปลักษณ์กลุ่มหนึ่งขึ้น เพราะฉะนั้นศิษย์ไม่ต้องเสียใจเศร้าใจ แต่ต้องอวยพรอย่างมั่นใจ เพราะว่าเขาไม่ได้ตายไป แต่เขากลับคืน

---------------------------------------------------------------------------------------

การตาย กับ การกลับคืน ต่างกันอย่างไร

การตาย คือ ต้องไปรับกรรมโทษทัณฑ์ที่ยมโลก ยังต้องเวียนว่ายตายเกิดในวัฏฏะสงสาร ต้องไปรับความทุกข์รับผลสนองของกรรม ซัดเซพเนจรเกิดตาย

การกลับคืน เหตุใดจึงเรียกว่า กลับคืน นั่นคือ

กุย คือ กลับคืน
คง คือ ว่าง
กุยคง แปลว่า กลับคืนสู่ความว่าง

จากความมีทั้งหลาย สุดท้ายต้องกลับคืนสู่ความว่าง ในโลกนี้ความมีทั้งมวล ท้ายสุดต้องกลับสู่ความว่าง ศิษย์เอ๋ย วันนี้เราต่างลงมาด้วยปณิธาน เราต้องอาศัยกายปลอมนี้ อาศัยอาณาจักรธรรมสร้างบุญบรรลุปณิธาน เพื่อลบล้างหนี้เวรกรรม จากความมีทั้งปวง ท้ายสุดต้องกลับสู่ความว่าง สุดท้ายจึงจะเบาสบาย อิสระเสรีกลับสู่อนุตตรมาตุภูมิแดน

ศิษย์เอ๋ย ความตายนั้นไม่น่ากลัว แต่การเวียนว่ายตายเกิด นั้นแหละน่ากลัว

สึนามิ นั้นไม่ใช่เป็นภัยพิบัติที่ยิ่งใหญ่ที่สุด เวียนว่ายตายเกิด จึงถือว่าเป็นภัยพิบัติที่ยิ่งใหญ่ที่สุด

----------------------------------------------------------------------------------------
จุดพุทธประทีป

เมื่อสักครู่ พิธีกรเอกได้จุดพุทธประทีป ศิษย์ได้เข้าใจความหมายของการจุดพุทธประทีปไหม

การจุดพุทธประทีป คือ การจุดแสงสว่างให้แก่ประทีปของเราดวงนั้น ทุกคนต่างก็มีพุทธประทีปในใจ ศิษย์ได้จุดแสงสว่างแห่งพุทธะประทีปในใจดวงนั้น ทุกเวลาไหม

พุทธประทีปในใจดวงนั้นได้สว่างสาดส่องแก่ผู้คนไหม
ศิษย์ได้รับรักษาความสว่าง การมองโลกในแง่ดีทุกขณะไหม
ศิษย์ได้มองจุดดีของผู้อื่นบ่อยไหม
ศิษย์ได้มองเห็น ประโยชน์ของผู้อื่นไหม

ถวายผลาหาร

การถวายผลาหารเราได้ถวายอะไรกับเบื้องบน ศิษย์ได้ถวายอะไรให้เบื้องบน เบื้องบนต้องการให้เราถวายอะไร

ความจริงใจ ความศรัทธา ความเคารพ ความเชื่อมั่น ความสามัคคี

หากศิษย์ได้ถวายใจเหล่านี้แก่เบื้องบน ศิษย์ไม่จำเป็นต้องวอนขอ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็ก หรือใหญ่ก็จะสมดังปรารถนา

กราบไหว้พระ

โจ้วอี๋ กุ้ย อีโค่ว จ้ยโค่ว ซันโค่วโสว ศิษย์ได้กราบอะไร

การกราบพระ คือ การย้อนมองส่องตน ย้อนมองไปถึงจิตทารก ไร้เดียงสาของตน ย้อนคิดไปถึงใจฟ้าพุทธจิตของตน และการกราบพระก็ยังเป็นการมลายอารมณ์ มลายนิสัยอารมณ์ของตน

น้ำชา

ขอถามศิษย์ว่า พระอาจารย์กำลังดื่มอะไร น้ำชา พระอาจารย์กำลังดื่ม คือ ความศรัทธาผลสนอง ความศรัทธาผลสนองของแต่ละคน ไม่เหมือนกัน เพราะอะไร เพราะว่า ความศรัทธาไม่เหมือนกัน ความจริงใจไม่เหมือนกัน อุทิศสละไม่เหมือนกัน น้ำชาที่พระอาจารย์ดื่มนั้น ก็คือ ความศรัทธาผลสนอง
-------------------------------------------------------------------------------
สำนึกขอขมา

ศิษย์เอ๋ย ทุกวันต่อหน้าพระได้สำนึกขอขมาไหม หากการใดในพุทธสถานผิดพลาดสับสนกลับตาลปัตร หวังวอนพระบรรพจารย์อภัยผ่อนผัน เมื่อพุทธสถานของศิษย์ผิดพลาดสับสน กลับตาลปัตรก็วอนขอพระบรรพจารย์อภัยผ่อนผัน

ขอถามว่า พุทธสถานในใจของศิษย์จะกลับตาลปัตรเมื่อไหร่ ขณะที่เราใช้ใจปุถุชน ใจเห็นแก่ตัวมาทำงาน ขณะที่ใจฟ้าพุทธจิตของเราหายไป พุทธสถานของเราก็จะผิดพลาดสับสนกลับตาลปัตร

ศิษย์เอ๋ย พวกเราล้วนเป็นญาณแบ่ง จากเหลาหมู่จุติลงมา พวกเรากำเนิดจาก เหล่าหมู่องค์เดียวกัน เราทุกคน คือ พี่น้องกัน ใช่ไหม

ศิษย์เอ๋ย ลองคิดถึงสมัยที่เรายังเด็ก พี่น้องเคยทะเลาะกัน แต่แค่เพียงหันหลังกลับมาคืนดีกันเหมือนเดิมอีก ไม่ผูกใจแค้นแม้นแต่น้อย แต่ตอนนี้เราโตขึ้นแล้ว เราพี่น้องทะเลาะกัน ยังสามารถกลับมาคืนดีกันอีกได้ไหม ได้ แต่ในใจ ยังมีก้อนหินอยู่หรือเปล่า รู้สึกแปลกๆไหม เป็นธรรมชาติไหม

ขอถามศิษย์ จิตทารกที่ไร้เดียงสาของเรามันหายไปไหนแล้ว เมื่อไหร่ที่เราจะสามารถกลับไปเป็นเหมือนตอนที่เรายังเด็ก แม้ทะเลาะกัน แต่พอหันหลัง เราก็กลับมาดีกันอย่างเดิมได้อีก

วันนี้เราอยู่บนอาณาจักรธรรม แต่เธอยังเข้ากับฉันไม่ได้ เธอไม่สามารถเข้าใจฉัน เอาแต่คิดเล็กคิดน้อย โมโหแค้นเคือง เอาแต่ยึดติดยึดมั่นถือมั่น เอาแต่ทำลายพลังชีวิตของตนไปอย่างฟุ่มเฟือย

ขอถามศิษย์เอ๋ย อาณาจักรธรรมของเราเต็มไปด้วยใจปุถุชน หรือใจธรรมเต็มไปด้วยไอปรองดอง หรือ ไอเคืองแค้น ประตูใจของทุกคนต่างปิดกันไว้อย่างหนาแน่น ไม่มีใครเลยที่จะยอมเปิดประตูใจของตนก่อน ไม่มีใครจะยอมรับผิดก่อน เอาแต่รอคอยผู้อื่นเปิดปากก่อน รอผู้อื่นเปิดประตูใจก่อน รอผู้อื่นยอมรับผิดก่อน

ศิษย์เอ๋ย หากว่าในใจของเรานั้นความใจกว้างยังไม่สามารถเปิดออกได้ ขอถามว่า ธรรมกิจภายนอกจะเจริญได้ไหม ธรรมกิจจะเจริญได้หรือไม่นั้นมิอาจฝืนได้

เพราะว่า สภาวะจิตแห่งการบำเพ็ญของศิษย์อยู่ในระดับไหน ธรรมกิจก็จะเจริญได้ถึงระดับนั้นโดยธรรมชาติ หากว่าศิษย์เปิดใจกว้างขึ้นกว่าทุกปีๆ ธรรมกิจก็จะเจริญกว่าทุกปี

ปัญญาของศิษย์สูงขึ้นกว่าทุกปีๆ ธรรมกิจก็จะเจริญกว่าทุกปีๆ ฉะนั้นญาติธรรมจะบังเกิดจิตศรัทธาหรือไม่นั้น บังเกิดจิตศรัทธาถึงระดับไหม ล้วนมีความเกี่ยวข้องกับอิ๋นเป่าซือบุคลากรเจี่ยงซือถันจู่ และเตี่ยนฉวนซือ

หากจะให้ญาติธรรมบังเกิดจิตศรัทธา เราเองต้องใส่ใจเขาก่อน
หากจะให้ธรรมกิจเจริญ ใจของเราต้องเปิดกว้างก่อน
ใจของเตี่ยนฉวนซือกับถันจู่เปิดออกกันหรือยัง
ใจของถันจู่กับถันจู่เปิดออกกันหรือยัง
ใจของถันจู่กับญาติธรรมเปิดออกกันหรือยัง
จะต้องให้ใครเปิดใจก่อนกัน ใครต้องเปิดก่อน....? ตัวเรา
อยากให้ธรรมกิจของเราเจริญไหม ใครต้องเปิดใจก่อน ...? ตัวเรา

อย่างหนึ่ง

หากเธอดีกับฉัน ฉันก็ดีกับเธอ อย่างนี้บำเพ็ญง่ายไหม? (ง่าย)

อย่างหนึ่ง

หากเธอไม่ดีกับฉัน ฉันก็ไม่ดีกับเธอ อย่างนี้บำเพ็ญง่ายไหม? (ไม่ง่าย)
บำเพ็ญง่าย เพราะเมื่อเธอไม่ดีกับฉัน ฉันไม่ดีกับเธอ อย่างนี้บำเพ็ญง่าย

อย่างหนึ่ง

หากเธอไม่ดีกับฉัน แต่ฉันก็ยังดีกับเธอ อย่างนี้บำเพ็ญง่ายไหม? (ไม่ง่าย)
อย่างนี้แหละ บำเพ็ญยาก

ขอถามว่า ศิษย์ผู้กล้าหาญทั้งหลาย จะบำเพ็ญแบบไหน? (แบบที่ 3)
หากว่าศิษย์บำเพ็ญจริง จะต้องบำเพ็ญแบบที่ 3 เธอไม่ดีกับฉัน แต่ฉันก็ยังไม่ดีกับเธอ แต่หากว่าศิษย์บำเพ็ญจอมปลอม เสแสร้งแกล้งทำ ใช้ใจปุถุชนบำเพ็ญ น้ำใจ นั่นก็คือ บำเพ็ญแบบที่ 1 กับแบบที่ 2 ก็บำเพ็ญได้เช่นกัน แต่ว่าไม่ใช่ธรรมะ

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

อะไรเรียกว่า ร่วมบำเพ็ญร่วมปฏิบัติ?

วันนี้ เราล้วนอยู่บนเรือธรรมลำเดียวกัน ร่วมบำเพ็ญร่วมปฏิบัติ
อะไรเรียกว่า ร่วมบำเพ็ญร่วมปฏิบัติ?

ร่วมบำเพ็ญร่วมปฏิบัติ คือ บำเพ็ญด้วยกันปฏิบัติด้วยกัน คือ

ฉันรู้จักย้อนมองส่องตน เธอรู้จักสำรวจตนเอง
ฉันรู้จักถอยหลังหนึ่งก้าว เธอรู้จักเกรงใจสามส่วน
ฉันรู้จักเปลี่ยนแปลงนิสัย เธอรู้จักแก้ไขอารมณ์
ฉันรู้จักวิจารณ์ตนเองว่าไร้ซึ่งคุณธรรม
เธอก็ยอมรับว่าตนยังบำเพ็ญได้ไม่ดี

อย่างนี้ จึงเรียกว่า ร่วมบำเพ็ญร่วมปฏิบัติ ไม่ใช่ว่า เธอจะต้องบำเพ็ญอยู่ตลอด ฉันไม่ต้อง

---------------------------------------------------------------------

พระอาจารย์เมตตาเชิญ อู๋เว่ยซือ ขึ้นมาหน้าชั้น

อู๋เว่ยซือมา ศิษย์คือ คุณแม่ของเวไนย เพราะใช้ทั้งหยาดเหงื่อใจรักใจอดทน ปรุงอาหารอันหอมกรุ่น เพื่อให้ถูกใจของเวไนย เชิญทุกคนลุกขึ้นยืน พวกเรามาพูดพร้อมกัน

(อู๋เว่ยซือมามา พวกเรารักเธอมาก รักเป็นร้อยรักเป็นพันรักเป็นหมื่นให้กับเธอเลย พวกเธอโชคดีแล้ว)

ให้แม่ครัวตอบว่า ....พวกเราได้รับแล้ว ขอบคุณทุกคน

เป็นอู๋เว่ยซือ ต้องเลียนแบบจิตใจอย่างพระโพธิสัตว์เต๋อฮุ่ย จะต้องแอบหาโอกาสอ่านหนังสือ แอบหาโอกาสโปรดคน แอบหาโอกาสฟังธรรมะ ต้องแอบเปลี่ยนแปลงแก้ไขขิสัยอารมณ์ บำเพ็ญแบบเงียบๆ โดยไม่ต้องพูดมาก ขณะนี้ผู้อื่นยังมองเราไม่ออกมองไม่เห็น แต่ต่อไปตำแหน่งต้าเซียนก็คือ พวกเธอนั่นแหละ

-----------------------------------------------------------------------------

แรงกรรมนั้นมีพลังยิ่งใหญ่แค่ไหน

ศิษย์เอ๋ย แรงกรรมนั้นมีพลังยิ่งใหญ่แค่ไหน แรงกรรมนั้นมีพลังยิ่งใหญ่ไร้ขอบเขต ดั่งมหาสมุทรที่ไร้ขอบไร้เขต แล้วศิษย์อยู่ท่ามกลางมหาสมุทร แรงกรรมที่เวิ้งว้าง ต้องทำอย่างไรจึงจะกลับคืนขึ้นฝั่งสู่แดนนิพพาน? (แรงปณิธาน)

เมื่อศิษย์อยู่ท่ามกลางมหาสมุทรแรงกรรมที่เวิ้งว้าง ก็มีแต่เรือปณิธานเท่านั้น ที่จะสามารถลอยกลางมหาสมุทรแรงกรรมนี้ ทะเลกรรมที่เวิ้งว้าง ศิษย์จะขึ้นฝั่งไปสู่แดนนิพพานได้ จะต้องใช้เรือแห่งปณิธาน ซึ่งเรือปณิธานถึงแม้ว่าจะเล็กกว่าแต่สามารถลอยอยู่บนทะเลกรรมนี้ได้ สามารถพาเรากลับขึ้นฝั่งสู่นิพพาน หลุดพ้นจากการเกิดตาย

ถึงแม้ว่ามหาสมุทรแรงกรรมนี้ไร้ขอบไร้เขต แต่ว่าแรงปณิธานนี้ก็มิอาจจะคาดคะเนได้ เพราะฉะนั้น เราต้องดิ้นรนสุดชีวิต ในชาตินี้จะต้องบำเพ็ญให้สำเร็จให้ได้ จะบำเพ็ญให้สำเร็จในชาตินี้ จะต้องพยายามต่อสู้กับกายสังขาร สร้างบุญกุศลที่เป็นนิรันดร์กาล ให้จิตญาณของเรานั้นสมบูรณ์ ต้องบำเพ็ญให้สำเร็จ เพื่อร่วมสรรสร้างดินแดนดอกบัวบาน ฉะนั้น อย่าให้เรื่องราวบุคคลมาผูกมัดอุดมการณ์ของเรา ต้องมีการต่อสู้เพื่อธรรมกิจในธรรมกาลยุคขาวนี้

ปี 2548 เป็นปีแห่งบังเกิดจิต ผันแปรวิกฤตภัย เปลี่ยนแปลงใจคน เปลี่ยนแปลงชะตาชีวิต เปลี่ยนแปลงธรรมกิจเปลี่ยนแปลงไอธาตุแห่งฟ้าดิน

ปี 2548 ต่อสู้เพื่อธรรมกิจ เป้าหมายของเราในปีนี้จะโปรดคนกี่คน (500 คน) ปีนี้จะโปรดคนจะส่งเสริมอย่างไร จะเปิดห้องพระกี่แห่ง จะอบรมผูบรรยายธรรมอย่างไร

เริ่มจากธนาคารเบื้องบนก่อน ศิษย์เอ๋ย น้ำมันขึ้นราคา วัตถุเครื่องใช้ขึ้นราคา ของทุกอย่างขึ้นราคาแล้ว เราก็ยังต้องกินอาหารสามมื้อ ของต่างๆขึ้นราคา แต่เราก็ไม่ได้กินน้อยลง เพราะฉะนั้น ศิษย์เอ๋ยเวลาพักให้เข้าแถว เข้าแถวไปบริจาค สะสมบุญกุศลของเรา

ที่ประเทศอินโดนีเซีย พวกเขาเข้าแถวไปเพื่อที่จะเอาของกินเพราะอดอยาก แต่พวกเราโชคดี ไม่ต้องเข้าแถวไปรับของที่จะช่วยเหลือ แต่ว่าเราเข้าแถวไปอนุเคราะห์ไปช่วยเหลือผู้อื่น

พระอาจารย์มอบเพลงให้เพลงหนึ่ง สื่อมิ่งเหลี่ยว (บรรลุภารกิจ) ทำนองเพลง สือปู้เหลียว (ไม่มีวันตาย) เหตุที่ไม่ตาย เพราะว่าเมื่อเราได้บรรลุปณิธาน เราจะไม่มีวันตาย เราจะหลุดพ้นจากการเวียนว่าย เราติดตามพระอาจารย์บำเพ็ญนั้นไม่มีวันตาย นั่นคือ หลุดพ้นการเกิดตาย

ศิษย์เอ๋ยจงต่อสู้ จงจำไว้ว่า พระอาจารย์อยู่ข้างกายศิษย์ตลอดเวลา ร่วมต่อสู้งานอริยะกิจในธรรมกาลยุคขาวร่วมกับศิษย์ เป็นเพื่อนร่วมกับศิษย์ฝ่าฟันทุกๆด่าน

-------------------------------------------------------------------------------------
พระอาจารย์เมตตา วีรบุรุษแห่งธรรมกาลยุคขาว

วีรบุรุษแห่งธรรมกาลยุคขาว พระอาจารย์รู้นะ ถึงจะโกนผม แต่ใจยังไม่ยอม ศิษย์โง่ ต้องเข้าใจความหมายของพระอาจารย์ ที่บอกว่าหัวโล้นนั้น เป็นการสื่อถึงของความจริงใจ ความรักธรรมะหรือเปล่า ไม่แน่นะ

ความจริงใจเป็นสิ่งสำคัญที่สุด ปณิธานสำคัญที่สุด ความเสมอต้นเสมอปลายสำคัญที่สุด

พระอาจารย์ไม่ได้มองที่หัวโล้นของเรา แต่พระอาจารย์มองที่จิตมโนธรรมสำนึกต่างหาก เข้าใจหรือเปล่าศิษย์โง่

สู้ธรรมกิจ!!!!!