พระโอวาทพระอาจารย์จี้กง ประทานให้ ณ ตำหนักฉือเต๋อกง เกาสยง ไต้หวัน
วัชระว่าแกร่ง แต่หาใช่ที่สุดไม่ ปณิธานต่างหากที่แกร่งที่สุด
เมื่อกำหนดโพธิปณิธาน ย่อมเวียนธรรมจักรชายหญิง
บนหนทางแห่งการบำเพ็ญของศิษย์ทั้งหลาย
แม้นไร้ซึ่งปณิธาน ยากรักษาอุดมการณ์ให้แน่วแน่มั่นคง
แม้นไร้ซึ่งปณิธาน ยากกล่อมเกลาฉุดช่วยมวลเวไนย
แม้นไร้ซึ่งปณิธาน ยากบำเพ็ญในคุณธรรมแห่งพระอริยะ
แม้นไร้ซึ่งปณิธาน ยากบรรลุอริยกิจ
เจ้าพึงรู้ว่า “เมื่อมนุษย์มีปณิธานจิตที่ดีงาม ฟ้าย่อมสนับสนุน”
แต่เจ้ามักเอาแต่ถอดทอนโอดครวญ ว่าหนทางธรรมนั้นขรุขระยากเดิน
ผจญแต่การทดสอบความทุกข์ยากลำบาก
ไฉนเลยจะรู้ว่า เป็นเพราะปณิธานจิตของเจ้านั่นแหละ ที่ไม่แน่วแน่มั่นคง
รัก โลภ โกรธ หลง คืออุปสรรคที่คอยบดบังดวงตาแห่งปัญญา ทำให้ตกต่ำหลงลืมจิตเดิมแท้
ศิษย์เอ๋ย พึงพิจารณาให้ถ้วนถี่
แม้นปรารถนาสำเร็จเป็นพระพุทธะ จงยอมเป็นทาสรับใช้ของเวไนยก่อน
อิงจิตกรุณาเมตตาปณิธานเพื่อให้เบื้องบนทรงรับทราบซาบซึ้ง ประกาศกล่อมเกลาแทนฟ้า หนุนงานธรรมให้เจริญเฟื่องฟู
เพื่อทดแทนพระมหากรุณาธิคุณอันยิ่งใหญ่ล้นพ้น สัมผัสจิตแห่งปวงพุทธะสิ่งศักดิ์สิทธิ์
อาศัยฟ้าดินเป็นเตาหลอม หล่อหลอมเคี่ยวกรำให้ธรรมญาณกลมสมบูรณ์
ชาตินี้ยินดีเป็นธรรมนาวากอบกู้
มุ่งไปข้างหน้าแดนโลกา อย่างไม่มีวันถอยกลับตลอดไป
No comments:
Post a Comment