พระในบ้าน อีกเล่มหนึ่ง

คำนำ

หนังสือ “พระในบ้าน” ฉบับนี้ มีความสำคัญต่อท่านผู้อ่านทุกท่านเป็นอย่างยิ่ง เพราะหมายถึง พ่อแม่ผู้ซึ่งอยู่ใกล้ชิดกับพวกเรามากที่สุด เป็นผู้ให้กำเนิดชีวิต ให้ที่อยู่อาศัย และเลี้ยงดูพวกเราจนเติบใหญ่ พระพุทธเจ้าทรงถือว่า พ่อแม่เป็นพระของลูกที่ลูกๆ ทุกคนจะได้เคารพกราบไหว้ท่านเป็นประจำ เมื่อทุกท่านได้อ่าน “พระในบ้าน” จนจบเล่ม ท่านจะรู้สึกซาบซึ้งในพระคุณของผู้เป็นพ่อและแม่อย่างที่สุด ท่านผู้อ่านที่ยังไม่เคยเป็นพ่อเป็นแม่นั้น อาจยังไม่ทราบว่าพ่อแม่รักลูกเพียงใด ลูกที่ดีต้องกตัญญูรู้คุณพ่อแม่ ต้องไม่ทำให้พ่อแม่เสียใจผิดหวัง หมั่นดูแลเอาใจใส่ท่านทั้งสองให้มาก กลับจากนอกบ้านก็ควรซื้อสิ่งของมาฝากท่านบ้าง ไม่ควรปล่อยให้ท่าน อยู่อย่างเดียวดาย หากลูกคนใดประพฤติตัวดี ทำให้พ่อแม่ปลาบปลื้ม และภูมิใจนำพาชื่อเสียงมาสู่วงศ์ตระกุล ลูกผู้นั้นก็ได้ชื่อว่า “ลูกกตัญญู” คนโบราณได้กล่าวไว้ว่า ผู้ที่กตัญญูพ่อแม่นั้น ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้ แต่หากลูกคนใดทำให้พ่อแม่ต้องหลั่งน้ำตาด้วยความเสียใจ ลูกคนนั้นสมควรได้ชื่อว่า “ลูกอกตัญญู” ดังนั้น เมื่อทุกท่านได้อ่าน “พระในบ้าน” จบเล่มแล้วจงเร่งรีบไปหาท่านผู้เป็นพ่อแม่ และรีบตอบแทนพระคุณท่านให้มากที่สุดเท่าที่ผู้เป็นลูกพึงกระทำอย่ามัวแต่ผลัดวันประกันพรุ่ง เพราะพวกเราไม่สามารถจะรู้ได้ว่าท่านจะจากพวกเราไปเมื่อใด หากถึงวันนั้นอาจสายเกินไป “จงกตัญญูเมื่อพ่อแม่มีชีวิตอยู่ ดีกว่ามาเซ่นไหว้มากมายเมื่อท่านตายแล้ว” กุศลธรรมมูลนิธิได้จัดพิมพ์หนังสือเล่มนี้เมื่อปี พ.ศ. 2543 ยอดพิมพ์ 15,000 เล่ม ได้มีการแจกจ่ายหมดไปในเวลาอันสั้น และก็ท่านผู้ที่อ่านแล้วเรียกร้องต้องการมาขอไปแจกให้ญาติมิตรจำนวนมากจึงได้จัดให้มีการพิมพ์ครั้งที่สอง อีก 12,000 เล่ม หวังว่าจะเป็นประโยชน์แต่ท่านผู้อ่านทุกท่าน

นายโสภณ เจริญพิทักษ์ชัย
ประธานกรรมการกุศลธรรมมูลนิธิ
12 สิงหาคม 2544

**********************
“แม่” คือพระพรหม คือพระผู้ประเสริฐ ลูกขอเทิดบูชา เป็นราศรี “แม่” สอนสั่ง ฟูมฟัก ให้รักดี สร้างชีวี ชี้อนาคต ให้งดงาม เปรียบ “ร่มโพธิ์ใหญ่” เหนือใจลูก ให้รู้ผิด รู้ถูก ครบองค์สาม ให้คิดดี ทำดี พูดดีตาม ให้พบความ มงคล กุศลธรรม
**********************
รักใดเล่า รักแน่ เท่าแม่รัก ผูกสมัคร ลูกมั่น มิหวั่นไหว ห่วงใดเล่า เท่าห่วง ดังดวงใจ ที่แม่ให้ กับลูก อยู่ทุกครา ยามลูกชื่น แม่ขม ตรมหลายเท่า ยามลูกเศร้า แม่โศก วิโยคกว่า ยามลูกหาย แม่ห่วง คอยดวงตา ยามลูกมา แม่หมด ลดห่วงใยฯ
*********************** คนเราจะรู้ว่าใครดีไม่ดีก็ต่อเมื่อได้ เห็นน้ำใจกันก่อน น้ำใจย่อมมีค่าสูงและมี พลังมากกว่าน้ำใดๆ ในโลก “พระในบ้าน” ปรารถนาเหลือเกิน จะได้เห็นน้ำใจจากลูกๆ ที่ท่านอุตส่าห์เลี้ยงดูอุ้มชูมาแต่น้อยคุ้มใหญ่ แต่ความปรารถนาของพ่อแม่จะสำเร็จ หรือไม่ ขึ้นอยู่กับน้ำใจของเราผู้เป็นลูกเท่านั้น
************************* ************************* พ่อแม่นั้นอุตส่าห์เลี้ยงเรามาก็เพื่อประสงค์ว่า ยามมีกิจ หวังให้เจ้า เฝ้ารับใช้ ยามป่วยไข้ หวังให้เจ้า เฝ้ารักษา ยามถึงคราว ล่วงลับ ดับชีวา หวังให้เจ้า ปิดตา เวลาตายฯ การเลี้ยงน้ำใจพ่อแม่คือ การทำอย่างไรก็ได้ที่จะให้ท่านเกิด ความเบิกบานใจ ไม่ทุกข์กังวล เดือดร้อนหรือไม่สบายใจ เพราะการกระทำของเรา เพราะเราเป็นต้นเหตุ