พระในบ้าน - พระโอวาทท่านผู้เฒ่าเซียน

   คุณธรรมพื้นฐานข้อแรกของเป็นมนุษย์ได้อย่างสมบูรณ์นั้นคือความสำนึกในกตัญญูรู้คุณ การแสดงความกตัญญูต่อบุพการีเลี้ยงดูเรามาแต่เล็กแต่น้อยนั้น ไม่ใช่เป็นเรื่องยากเลย บางคนอับอายที่จะกราบเท้าพ่อแม่ของตน บางคนอับอายที่จะบอกว่ารักพ่อรักแม่ ทำไมต้องอับอายกับสิ่งที่จะทำให้ท่านสุขใจ เราเป็นบุตรยังอยากให้พ่อแม่บอกว่ารักเราเลย พ่อแม่ก็ยังต้องการน้ำใจจากลูกเล็กๆน้อยๆ
     ทุกวันนี้ลูกหลายคนที่มองข้ามส่วนนี้ มองข้ามถึงความรักความห่วงหาอาทรที่บิดามารดามอบให้กับเราตั้งแต่เล็กแต่ น้อย คอยเลี้ยงดูจนเติบโตสามารถทำงานหาเงินเองได้โดยไม่ต้องขอเงินจากพ่อแม่ ก็คิดว่าพ่อแม่หมดหน้าที่ที่จะเลี้ยงดูเราแล้ว สามารถที่จะเลี้ยงดูตัวเองได้แล้วก็เข้าไปสู่โลกกว้างในสังคมใหญ่ โดนสื่อหลอกล่อพาใจให้เตลิดไปในรูปลักษณ์มายาต่างๆ แต่ได้ลืมพุทธาทั้งสองที่อยู่ภายในบ้าน ที่เฝ้ารอคอยการกลับมาของเรา
     ในปัจจุบันนี้จะหาลูกที่มีจิตกตัญญูสำนึกในบุญคุณพ่อแม่อย่างแท้จริงนั้นหายาก พ่อแม่ ก็เปรียบเหมือนพุทธะสองพระองค์ จงนำจิตใจที่เคยบูชาต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์เอาไปกราบไหว้บิดามารดาของตนเอง เมื่อเข้าใจแล้วก็จงนำไปคิดและปฏิบัติออกมา แสดงซึ่งน้ำใจของผู้เป็นลูกต่อบิดามารดา จงทราบไว้เถิดว่าไม่มีพ่อแม่คนไหนไม่รักลูกของตนเอง ถึงแม้ท่านจะดุด่าว่ากล่าวด้วยถ้อยคำที่หยาบคายก็ตาม แต่จิตใจภายในส่วนลึกนั้นต้องการให้ลูกเป็นคนดีด้วยกันทุกคน เพียงแต่เราต้องลดความดื้อรั้นและทิฐิลงไปบ้าง อย่าคิดเอาแต่ใจของตนเอง หรือคิดว่าตนเก่งกล้าแล้ว ไม่ต้องพึ่งพ่อแม่แล้ว หากคิดเช่นนี้ เพียงแค่คิดยังมิได้ทำก็ผิดเสียแล้ว
     อย่าปล่อยให้ท่านต้องหิวโหย อยู่อย่างเดียวดายในยามแก่ชรา พ่อแม่เลี้ยงดูลูกสิบคนยี่สิบคน เติบโตมีงานมีการทำได้ทุกคน แต่ลูกหลายคนกลับไม่สามารถเลี้ยงพ่อแม่ให้มีความสุขเหมือนดั่งที่พ่อแม่ เลี้ยงดูเรามา บุคคล เช่นนี้นรกอเวจีก็ไม่สามารถให้อภัย
     จากก้อนเลือดก้อนเนื้อเล็กๆ เติบโตมีแขนมีขาครบสมบูรณ์และเติบใหญ่ได้ในโลกกว้าง มีสุขภาพจิตและสุขภาพกายสมบูรณ์แข็งแรง ประกอบเป็นคนๆ หนึ่ง เป็นผู้ที่มีความคิดแตกต่างจากสัตว์เดรัจฉาน แต่ถ้าหากคนๆนั้นไม่รู้จักทดแทนบุญคุณค่าน้ำนม หยาดเหงื่อแรงกายของบิดามารดาที่เลี้ยงดูเรามาแต่เล็กแต่น้อยนั้น ก็ไม่อาจเทียบกับสัตว์เดรัจฉานได้ ฉะนั้น ขอให้ระลึกถึงบุญคุณค่าน้ำนมของท่านให้มาก แม้น้ำทะเลจะลึกแสนลึก ท้องฟ้าจะกว้างใหญ่แค่ไหน หรือขุนเขาจะสูงสักปานใด ก็ไม่อาจที่จะเทียบกับค่าน้ำนมของมารดาที่ได้เลี้ยงดูเรามาจนป่านนี้