พระในบ้าน - พระโอวาทพระพุทธะจี้กง

 

หากไม่มีจิตสำนึกที่จริงจังแล้ว จะกล่าวให้ใครฟังได้ว่าเรามีความกตัญญู บิดามารดาเฝ้าอบรมสั่งสอนเหนื่อยยากด้วยจิตทีไม่เคยท้อถอยเหนื่อยหน่าย ยอมรับทุกสิ่งทุกอย่าง กากขมหรือหวานที่คายจากลูกก็ยอมรับด้วยตัวเอง ยากลำบากแค่ไหนแต่ก็ถ่ายทอดด้วยรอยยิ้มให้ปรากฏในสายตาของลูกมีแต่คิดจะขอ ขอจากผู้เป็นพ่อ ขอจากผู้เป็นแม่ แล้วเมื่อไหร่จะเป็นผู้ให้ รักของพ่อแม่หากเอ่ยไป๑ วัน ๒ วัน ๓ วัน ๑ ปี ๒ ปี ๓ ปี มิอาจกล่าวได้จบความ แต่ไม่จำเป็นต้องกล่าว จิตสำนึกในใจของตนขอให้แสดงออกมา แค่นั้นพ่อแม่ก็ชื่นใจ แม้ครอบครัวลำบากกัดฟันสู้ทนอยู่ร่วมกัน แม้ข้าวเปล่าลูกยื่นให้ด้วยความรักและจริงใจก็ยังกินและกลืนลงไปด้วยความ หวานชื่นแต่กับข้าวที่เอร็ดอร่อยโยนลงบนโต๊ะ ตะโกนเรียกพ่อแม่ให้กินข้าวอย่างหยาบคายไร้มารยาท ที่นอนอันอบอุ่นอันหรูหรา สิ่งเหล่านี้ใช่สิ่งที่พ่อแม่ต้องการ
     สิ่งที่พ่อแม่ต้องการจากลูกที่แท้จริงคืออะไร ? ลูก ๕ คนจะได้ดังใจสักคนมีหรือไม่ จิตใจบิดามารดาเงินทองไม่ใช่สิ่งที่ต้องการ แต่ต้องการอะไรจากลูก เรามีให้ได้หรือนั่งทำได้หรือไม่ ? เราทดแทนสิ่งที่พ่อแม่อยากได้ ทำได้หรือไม่ ? คำดุด่าเพียงเล็กน้อยเจ้าก็ไม่พอใจ คำติคำสอนจากพ่อแม่เจ้าก็ดื้อดึงไม่รับฟัง พุทธอริยเจ้าเหนื่อยหน่ายที่จะสอนเวไนยสัตว์ เพราะสิ่งเหล่านี้ธรรมชาติเป็นผู้ส่งมาให้อยู่ในจิตใจ ที่จริงแล้วจะออกมาจากจิตสำนึกของตนเอง ความกตัญญูนั้นไม่จำเป็นต้องสั่งต้องสอนแล้วเหตุใดเวไนย์ปัจจุบันน่าเวทนา แม้แต่คำที่จะไต่ถามพ่อแม่ในยามกลับจากทำงานว่าเหนื่อยหรือเปล่าค่ะพ่อ !เหนื่อยหรือเปล่าครับแม่ ! มีบ้างหรือไม่
     ย้อนคิดถึงอดีต ผู้ชายแม้ว่าเราจะไม่เคยได้ตั้งครรภ์ไม่เคยได้รู้ถึงความเจ็บปวดของการอุ้มท้องนานถึง ๙ เดือน๑๐ เดือน แต่เจ้าพึงระลึกไว้ เกิดเป็นชายหากไร้ความกตัญญูน่าอายสิ้นดี เกิดเป็นชายหากไร้ความกตัญญูหาสู้เดรัจฉานได้ไม่ สัตว์เดรัจฉานรู้รักและทะนุถนอมลูก ลูกก็รู้จักกตัญญู เราผู้เป็นคนกายสังขารครบสมบูรณ์ หากไม่คำนึงถึงความรักของพ่อแม่ในวันนี้ แล้วลูกหลานของเราข้างหลังจะมีความกตัญญูต่อเราได้อย่างไร ยามหลับยามตื่นแม่ก็คอยเป็นห่วง เจ็บปวดเล็กน้อย บิดามารดาดิ้นรนหวาดผวายิ่งกว่า สิ่งที่เราตอบแทนให้กับพ่อแม่ที่เคยได้เลี้ยงดูเรามาจนเป็นสุภาพบุรุษภุาพสตรี มีร่างกายสังขารอันงดงาม ถ้าหากไม่ด้วยบุญคุณอันยิ่งใหญ่ก็หามีเราวันนี้ไม่ รักของแม่ตอบแทนแล้วตอบแทนอีก แพ้จะกรีดเนื้อเอาหยดเลือดเขียนถึงความกตัญญูก็ยากที่จะลบล้างหรือทดแทนให้หมดสิ้น หยาดเหงื่อแรงกายมิเคยบ่นเคยว่ารักทะนุถนอมรักษาให้ความอบอุ่น     การกตัญญูของเราควรจะแสดงออกก่อนที่ท่านเหล่านั้นจะจากจร บางคนบางครอบครัวรอจนปิดฝาโลงแล้วก็ยังไม่สำนึก ทุกคนอย่าให้ถึงเวลานั้นจึงจะสำนึก รีบบำเพ็ญธรรมทั้งครอบครัวและกตัญญูต่อพ่อแม่ ความหวังของเราสำเร็จเพียงหนึ่ง ครอบครัวต่างสุขสันต์ บรรพชนก็ปลื้มยินดี อกตัญญเพียงหนึ่ง ครอบครัวก็แตกแยกเดือดร้อนกันทั้งบ้าน ไม่มีใครที่สามารถจะชำระจิตใจของใครได้ กาลเวลาไร้เยื่อใย หากไม่พยายามแก้ไขขัดเกลาตัวเราอีกบรรพชนต้องหมองหม่น รีบขัดเกลาใจให้ใสดังเดิม รู้คุณทดแทนคุณอย่าหมกมุ่นในอบาย รู้คุณพ่อแม่ไซร้สักวันผลสนอง น้ำตานองจะโทษใคร