พระในบ้าน - พระโอวาทพระโพธิสัตว์กวนอิม

  ก่อนที่บุพการีจะให้กำเนิดเรามานั้น ใบหน้าของท่านล้วนงดงามผ่องใสแต่หลังจากนั้นเมื่อท่านได้ให้กำเนิดชีวิต น้อยๆ ออกมาแล้ว ด้วยความเจ็บปวดทุกข์ทรมาน รู้หรือไม่ว่ากว่าที่เราจะได้เกิดออกมานั้นพ่อแม่ต้องทุกข์ทรมานเพียงใด ความเจ็บปวดของท่านเรามิอาจที่จะหยั่งรู้ถึงจิตใจได้ ให้กำเนิดเรามาแล้วยังต้องเลี้ยงดูเอาใจใส่ดูแลโอบอุ้มทะนุถนอมดังแก้วตาดวง ใจ เหตุนี้จึงทำให้กายาของบุพการีต้องทรุดโทรมผ่ายผอมโรยรา
     พ่อแม่นั้นมอบความรักความอบอุ่นให้กับลูกดุจดวงตะวันจันทราที่ฉายส่อง ทั่วปฐพี ไม่เคยห่างหายเลย บุตรนั้นจะประพฤติตัวไม่ดีอย่างไร แต่พ่อแม่ก็ให้อภัยอยู่เสมอ แล้วบุตรทั้งหลายยามที่เรานั้นไม่พอใจพ่อแม่ เราให้อภัยพ่อแม่หรือไม่ เรามักจะให้อภัยตัวเองอยู่เสมอๆ แต่กับพ่อแม่นั้นหากท่านทำไม่ถูกใจเรา เราก็ไม่พอใจ แสดงสีหน้ากิริยาโมโหโกรธท่าน รู้หรือไม่ท่านเจ็บปวดเพียงไร
     ลองย้อนคิดดูซิว่าตั้งแต่เล็กนั้น ใครเล่าโอบอุ้มเลี้ยงดูเรา ยุงมิให้ไต่ไรมิให้ตอม ทะนุถนอมดังดวงใจ ยามลูกป่วยไข้ใครเล่าทุกข์ใจยิ่งกว่าพันหมื่นเท่า ที่เคยผิดต่อบุพการีของตนเอง วาจาพูดจาให้บุพการีต้องช้ำใจ กายนี้มาจากไหน บุพการีให้มาใช่หรือไม่ บางครั้งก็นำกายนี้ไปทำสิ่งไม่ดี รู้ไหมว่าบุพการีเจ็บช้ำเพียงใด หากเป็นบุตรกตัญญจริงแล้วจะไม่นำกายนี้ไปกระทำสิ่งที่มิดีเลย บุตรกตัญญูจะทนุถนอมกายสังขารนี้ดั่งทะนุถนอมกายของบุพการีตน .