พระโอวาทพระอาจารย์จี้กง

ประทานไว้เนื่องในโอกาสประชุมธรรม 2 วัน ณ ไท่อวิ้น(เฉพาะกิจ)จ.ปราจีนบุรี
วันเสาร์ที่ 3 กรกฏาคม พ.ศ.2553
สาธุชนกราบขอประทานพระโอวาทชี้แนะ

 

อมฤตธรรมกำซาบซึ้งดวงจิต สดับธรรมพินิจหลักจิตไข
ไตรรัตน์ล้ำยุคสามจึงเฉลยนัย แจ้งความหมายจิตพุทธะเดิมแท้ตน
เราคือ
สงฆ์จี้กงวิปลาสแห่งหนันผิง รับบัญชาจาก
พระอนุตตรธรรมมารดา ลงสู่พุทธสถาน น้อมกายบทมาลย์
องค์มารดาผู้เมตตา ถามศิษย์รักทุกคนสุขสบายดีไหม
น้อมจิตสงบตั้งใจฟัง ฮา ฮา

ศิษย์รักเอ๋ย...
รับธรรมาได้แจ้งชี้อนุตตรวิถี รู้ถึงความสำคัญไหม เมื่อได้ก้าวเข้าสู่สถานพุทธะ ต้องสงบจิตแลสำรวมตน พุทธสถานมีระเบียบจริยา รู้น้อมเกรงเคารพ มาสถานพุทธาเพื่อศึกษาธรรม ปฏิบัติ เจริญปณิธาน ต้องรู้ค่าถนอมเวลาและโอกาสอันดีงามนี้ ให้ก่อเกิดคุณ หนึ่งคนรับวิถี ตั้งใจฟังธรรม ฟื้นฟูจิตพุทธะ ผลส่งถึงบรรพชนแลลูกหลาน ทุกคนล้วนมีบุญสัมพันธ์เชื่อมโยงถึงกัน มิใช่ธรรมดา เพราะฉะนั้นอย่าดูเบาตน จงเห็นคุณค่าความสำคัญของชีวิตการบำเพ็ญ
เข้าใจไหม
สงบจิตแล้วนั่งลง

รากญาณเดิมแจ้งจริง สกาวงามสูงส่ง ชีวิตแท้จริงไม่หลง ศิษย์บำเพ็ญธรรมะ ข้ามฝั่งทุกข์ก้าวไป มั่นคงให้ถึงนิพพาน

นานแล้วสัมพันธ์ก่อนเคย แดนผิงซัน คอยศิษย์รักคืนเสมอ อย่ามัวหลงเพลิน ให้รู้ว่าอาจารย์ เฝ้ารอคอยศิษย์บำเพ็ญกลับคืน

*ศิษย์ รัก ทุกข์จากการสอบกรำ ยอมทน เจ็บร้าวระบายให้อาจารย์ได้รู้ จิตศรัทธาที่หลงลืม บัดนี้แจ้งตื่น คืนกลับมาเคียงข้างอาจารย์

**ตั้งปณิธาน ดำเนินจากฟ้า มาวันนี้ช่วยมวลเวไนยพ้นทุกข์กรรม ศิษย์เอยดูแลตน ก้าวเดินในหนทาง ให้ศิษย์รักงดงามหวนคืน (ซ้ำ*,**)
บทเพลงทำนอง : ความคิดถึงในแจกันใจ

ศิษย์รักเอ๋ย...
เดินก้าวเดินผ่านระยะทาง...ศิษย์สบายดีไหม
เดินก้าวเดินผ่านกาลเวลา...ศิษย์พัฒนาไหม
เดินก้าวเดินผ่านเรื่องราวอุปสรรค...ศิษย์แจ้งปัญญาไหม
เดินก้าวเดินผ่านการศึกษาธรรม ชั้นเรียนมากมาย...ศิษย์แจ้งหลักธรรมไหม
เดินก้าวเดินผ่านผู้คนมากมาย...ศิษย์เกิดจิตเมตตาไหม
เดินก้าวเดินผ่านการทดสอบหลายครา...ศิษย์ท้อแท้หรือไม่

ใน วันนี้ จงรู้ว่าโอกาสยิ่งใหญ่ฟ้ามอบให้ ศิษย์รักได้มีแรงกำลังเจริญปณิธาน สร้างบุญกุศลสลายหนี้กรรม นับว่ามีบุญวาสนา ในทุกย่างก้าว แม้พบความลำบาก เจอสอบกรำใด เจอคำให้ร้าย เจอคนเข้าใจผิด ขอสงบตน จุดประสงค์แห่งการบำเพ็ญธรรมเพื่ออะไร จงตรึกคิด แล้วนำพลังแห่งธรรมนี้ก้าวเดินต่อไป เจริญปณิธานตนให้สำเร็จผล
เข้าใจไหม

แม้ ทุกขณะผจญร้อนหนาว ลมฝนกระหน่ำ แต่ทว่าเพื่อฝึกฝนจิตให้เข้มแข็ง ทุกเวลามิลืมย้อนกลับมาศึกษาหลักธรรมเพิ่มเติม เพื่อยกระดับจิตคุณธรรมให้สูงขึ้นไป

ผู้บำเพ็ญในยุคสามอยู่กับสังคม...

ท่ามกลางความวุ่นวาย...ฝึกจิตสงบได้
ท่ามกลางความเห็นแก่ตัว...อัตตาทิฐิ ฝึกจิตเมตตารักอภัยได้
ท่ามกลางแสงสี ชื่อเสียงเงินทอง...ฝึกจิตปล่อยวาง อสังขตะได้

เช่น นี้จึงนับได้ว่าบำเพ็ญมิสูญเปล่า โลกีย์คือเตาหลอมสร้างพุทธะ จากมนุษย์ปุถุชน จงอย่าดูเบาหนา ฟ้าดินล้วนให้ความสำคัญศิษย์รักทุกคน ดังนั้นต้องตั้งใจให้แท้จริง บำเพ็ญธรรมใช่ฉาบฉวยเพียงเปลือกนอก ใช่อาศัยจุดประสงค์เคลือบแฝง ขอเพียงศรัทธาจริงใจ แม้ยากลำบากเพียงใด ฟ้าอุ้มชูเจ้า อาจารย์เคียงข้างเสมอ

ในการทดสอบใจผู้บำเพ็ญ เจ้าต้องระวังความคิดของตนไว้ให้มั่น เผลอพลั้งไปมิทันรู้ตัว ก็ก้าวผิดเส้นทางไปแล้ว
เข้าใจไหม

จง รักษาจิตบริสุทธิ์แรกเริ่มแห่งตนไว้ บำเพ็ญธรรม ปฏิบัติธรรม ดำเนินก้าวไป ช่วยเวไนยภาระยิ่งใหญ่ แบกรับไว้แม้หนักหน่วง แต่ทว่าเจ้าคือความสำคัญของอาณาจักรธรรม จงมั่นคง มั่นใจในตน ก้าวดำเนินผ่านอุปสรรคทั้งหลาย ทุกก้าวย่าง อาจารย์ล้วนมองอยู่ แม้ตอนนี้บุคลากรใช่มากมาย แต่สำคัญอยู่ที่ความตั้งใจของศิษย์ทั้งหลาย ขอจงตั้งใจ ตั้งความมุ่งมั่นตน ค่อยค่อยก้าวต่อไปอย่างมั่นคง ไม่ต้องกลัวว่าฟ้า

จะทอดทิ้งเจ้า ผู้มีบุญนั้นจะมาตามเวลาเหตุปัจจัยสุกงอม จงอดทนต่อความทุกข์ยาก เพื่อไปถึงวันที่สดใส
เข้าใจไหม
ศิษย์รักเอ๋ย...
วันนี้ มาฟังธรรมะ กระจ่างจิตไหม ฟังธรรมแล้ว พินิจให้เข้าใจถึงเหตุผลแห่งพระธรรมน้อมนำไปปฏิบัติ ให้เกิดคุณค่าต่อชีวิตอย่างแท้จริง ดีไหม ทุกคนล้วนมีบุญสัมพันธ์ต่อเวไนยอีกมากมาย ทุกชีวิตล้วนสำคัญค่า ช่วยผู้คนได้ตื่นใจแจ้งธรรม นำพ้นทุกข์ นั่นคือบุญกุศลที่ยิ่งใหญ่ ขอทุกคนจงก่อเกิดจิตเมตตานำพาฉุดช่วยเวไนยขึ้นเรือธรรม รับรู้หนทางสว่าง พ้นทุกข์เวียนว่าย เช่นนี้ดีไหม

อาจารย์มาวันนี้ด้วยอาศัยเหตุปัจจัย แห่งฟ้า พบหน้าศิษย์รัก ให้กำลังใจ ศิษย์คนดี จงมีพลังก้าวมุ่งหน้า มิท้อถอย แดนผิงซันรอคอยศิษย์เสมอ ขอมิลืมกลับ จงตั้งใจหนา รักษาตน ถนอมดูแลซึ่งกัน
กราบลา
ฮา ฮา ถอย