พระโอวาทพระอาจารย์จี้กง เนื่องในโอกาสประชุมธรรม 2 วัน ณ พุทธสถานตระกูลคุ้มภัยเพื่อน จ.ประจวบคีรีขันธ์

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์


พระโอวาทอรหันต์จี้กงวิปลาส

ประทานไว้ เนื่องในโอกาสประชุมธรรม 2 วัน ณ พุทธสถานตระกูลคุ้มภัยเพื่อน จ.ประจวบคีรีขันธ์

วันอาทิตย์ที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ.2550

สาธุชนกราบขอประทานพระโอวาทชี้แนะ



ท่ามกลางอุปสรรคพบพันหมื่นครั้ง หวังศิษย์รักเอาอย่างดอกเหมยหนา

อากาศหนาวเย็นยิ่งสะพรั่งบานนา กำลังใจฮึดสู้ฝ่าทุกข์นั้นไป

คำนึงถึงศิษย์ยามใดห่วงใยนัก กี่คนบ้างที่ลำบากธรรมเบิกสร้าง

กี่คนบ้างที่เดินหลงผิดทิศทาง กี่คนบ้างแจ้งกระจ่างในธรรมแท้

เราคือ

อรหันต์จี้กงวิปลาส รับบัญชาจาก

พระอนุตตรธรรมมารดา ลงสู่พุทธสถาน น้อมกายเคียมคัล

องค์มารดา แล้ว ถามศิษย์รักทุกคนสุขสบายดีไหม

น้อมจิตสงบตั้งใจฟัง

ฮา ฮา

บุกเบิกสร้างสรรค์ชีวิตอันผาสุก ที่สุดคือบุญวาสนา

บำเพ็ญปฏิบัติธรรมไม่ลังเลหรือหวั่นไหว ที่สุดคือเท้าเหยียบดินยืนหยัดมั่นคง

สามารถรับผิดชอบต่อหน้าที่ได้ครบถ้วนสมบูรณ์ ที่สุดคือสัตยธรรม

บาปเวรกรรมสามารถไกล่เกลี่ยสลายได้ ที่สุดคือบุญกุศลกลมกลืน

สุดใจลงเรี่ยวลงแรงทุ่มเท ที่สุดคือเข้าร่วมเป็นส่วนหนึ่งในธรรมกิจแห่งพุทธะ

มีเมตตาธรรมคัดเลือกปราชญ์เมธีสำเร็จผล ที่สุดคือวีรอาจหาญกล้า

ถนอมรักษ์ชีวิต ที่สุดคือคุณค่าอันสูงส่ง

สู่โลกมหาเอกภาพ ที่สุดคืออุดมการณ์ปณิธาน

ศิษย์ตั้งมั่นจิตเจริญปณิธานข้อที่หนึ่ง ยิ่งบำเพ็ญชีวิตยิ่งผาสุกราบรื่น

ศิษย์ตั้งมั่นจิตเจริญปณิธานข้อที่สอง เผยแผ่ธรรมสู่เวไนยได้รุ่งเรืองกว้างไพศาล

ศิษย์ตั้งมั่นจิตเจริญปณิธานข้อที่สาม ฉุดช่วยชาวโลกเมตตารักสามัคคี

ศิษย์ตั้งมั่นจิตเจริญปณิธานข้อที่สี่ จงรักชาติ ถนอมรักษ์เบญจธัญชาติอย่างสมบูรณ์

ศิษย์ตั้งมั่นจิตเจริญปณิธานข้อที่ห้า กอปรความดี ห่างจากการแก่งแย่ง กดขี่ข่มเหง



ศิษย์ตั้งมั่นจิตเจริญปณิธานข้อที่หก รักษาพุทธระเบียบบำเพ็ญตนให้งามสง่า

ศิษย์ตั้งมั่นจิตเจริญปณิธานข้อที่เจ็ด ครอบครัวปรองดองอยู่กันพร้อมหน้า

ศิษย์ตั้งมั่นจิตเจริญปณิธานข้อที่แปด ชะล้างกิเลสเวรกรรมก่อนอื่น อุปสรรค โรคภัยจึงบางเบา

ศิษย์ตั้งมั่นจิตเจริญปณิธานข้อที่เก้า นำพาผู้ร่วมบำเพ็ญปฏิบัติธรรมอย่างสุดกำลัง

ศิษย์ตั้งมั่นจิตเจริญปณิธานข้อที่สิบ บรรลุอริยมรรคร่วมกันในกาลข้างหน้า

เข้าใจไหม

ศิษย์รักเอ๋ย.....

โลกยุ่งเหยิงถึงเพียงนี้ เจ้าจะไม่ประสีประสาได้อย่างไร จะไม่แกร่งกล้า บำเพ็ญธรรมได้อย่างไร อาจารย์ติดตามเคียงบ่าไหล่ ตลอดมา เฉกเช่นเงาที่ทอดยาวขึ้นตามดวงตะวัน





ศิษยรักเอ๋ย.....ศิษย์รักเอ๋ย.....ศิษย์รักเอ๋ย.....

จิตเวไนยยิ่งตกต่ำ ดุจท้องฟ้าที่มืดมิด ดุจจักรวาลที่ไร้แสงสว่าง เจ้าจะยังสนุกเพลิดเพลินเสพสุข อีกถึงเพียงไหน จงพินิจชีวิตตนในชาตินี้ ลิ้มรสชาติของความขมหวาน ได้ชื่นบานหรือยัง เคยชินบ้างหรือยัง แต่เหตุใดชีวิตยังมิรู้จักพอประมาณ จงพินิจพิจารณาให้จงดี อยากพบแดนอันสงบสุขในชีวิตนี้ แต่ทว่ามิยอมปล่อยวาง หรือจะพบตนที่แท้จริง วันนี้ได้มีบุญสัมพันธ์นับเป็นวาสนา ศิษย์ของอาจารย์พึงตระหนักให้ดี ดี หลักธรรมที่สดับ ได้ชี้นำพาอะไร ให้แด่ชีวิตศิษย์รักบ้าง ได้ชี้นำไตรรัตน์อันประเสริฐสุด ขอย้อนส่องตนพินิจคัมภีร์แห่งจิต มิได้ค้นหาที่ภายนอก หรือเปลือกนอก ฤๅรูปลักษณ์ ฤๅวัตถุ แต่ค้นหาที่จิตของตน ว่าหมั่นย้อนมองส่องเพียงใด ในชีวิตประจำวัน ต้องตั้งใจให้ดี ที่จะประพฤติทำความดี มิต้องกลัวว่าจะทำมิได้ชนะ ขอเพียงรู้จักชนะจิตใจตน ยิ่งกว่าชนะผู้อื่น หรือสิ่งทั้งหลาย

เข้าใจไหม

ศิษยรักเอ๋ย.....ศิษย์เอ๋ย.....

เจ้าจงบำเพ็ญตามปฏิปทาพระพุทธะพระโพธิ์สัตว์ อาจารย์นั้นร่วมเดินข้ามพ้นทุกกาลฤดูกับศิษย์รัก ขอเจ้าตั้งมั่นตั้งใจ อาจารย์เชื่อมั่นว่า ศิษย์ทุกคนเป็นอย่างพุทธะได้ไม่ยากเกิน.....คือพุทธะเดินดิน แผ่จิตเมตตา ภาวนาความสุขให้ทุกชีวิตได้ร่มเย็น อยู่ร่วมกันอย่างสันติ ขอศิษย์รักนำพาธรรม และจิตศรัทธานี้ฉุดช่วย นั้นเป็นพอ

กราบลา



ฮา ฮา