พระโอวาทร้อยกรองพระพฤฒาชันษาเจ้าเมตตา
ประชุมธรรมชั้นฟื้นฟูพุทธจิตธรรมญาณ
วันเสาร์ที่ ๒๙ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๑ ณ. พุทธสถานจิ้นเอิน อ. เมืองปาน จ. ลำปาง
เวลาประมาณ ๑๑.๐๒ – ๑๓.๐๐ น.
หากว่าฟ้ามิประทานธรรมส่งให้ เป่าเปาเราจะทำไฉนกันละหนอ
หากใจนี้จิตมนุษย์ยังมิรู้พอ ยังจะล้อเล่นอยู่กับชีวิตกันทำไม
หกหมื่นปีเวียนว่ายมาแสนทรมาน มีสังขารต่างรูปลักษณ์ทุกชาติไป
ยังไม่รู้เก็บจิตเก็บใจ ธรรมฟ้าใหม่ต้องรออีกแสนนาน
เราคือ
หนันจี๋เหล่าเซียนองค์ รับความเมตตาจาก
องค์ธรรมจาตุรันต์ เข้าสู่พุทธสถาน แฝงกายก้มกราบ
องค์ธรรมมารดาแล้ว ถามเป่าเปาทุกคน ต่างสบายดีหรือเปล่า
ใจเข้มแข็งมีปัญญาฝ่าฟันไป ร่วมแรงร่วมใจฝึกฝนงานฟ้า
ได้รู้มาได้หนึ่งมาอย่าชักช้า รีบแกล้วกล้าพาคนเดิมกลับคืนสรวง
เรียนรู้ศาสตร์หมื่นคัมภีร์มามากมาย แต่สุดท้ายมิอาจคืนสู่เมืองฟ้า
มิรู้หนังสือแต่รู้หนึ่งรับหนึ่งมา ได้กลับฟ้าดีกว่าคนยึดติดหนังสือ
ไม่โลภมากไม่หลงผิดเบาปัญญา จิตนี้หนาเบากิเลสเบาอัตตา
สูตรคัมภีร์ยังคงอ้อมล้อมหนึ่งหนา รับหนึ่งมาคือทางตรงคืนสู่นิพพาน
รายรอบรู้มิรู้หนึ่งก็เท่านั้น ที่สำคัญรับหนึ่งแล้วทำต่อไฉน
บำเพ็ญธรรมอย่าค้นหาให้บานปลาย หนึ่งความหมายคือต้องค้นจากหนึ่งนี้
เรียบง่ายแต่แฝงด้วยธรรมะแท้ ปฏิบัติแน่ใจกับธรรมนี้
คลื่นปั่นป่วนวุ่นวายโลกโลกีย์ โลกแสงสีพาคนเดิมหลงทางไป
กัปกาลท้ายธรรมจุติแด่คนมี เหตุปัจจัยนี้ครบถ้วนได้รับธรรม
อย่าบ่ายเบี่ยงอย่าอืดอาดอย่าชักช้า จนเวลาบ่ายคล้อยอาทิตย์ตกดิน
จงรีบเร่งอย่าเกียจคร้านอย่าหลงสิน อย่าหลงทรัพย์อย่ามัวกินเนื้อชีวิตเขา
จงปล่อยสัตว์ปล่อยชีวิตเริ่มที่ปาก คิดทำบุญแต่บุญพรากเพราะปากโลภ
สมบัติหลายแต่สุดท้ายมิเหลือหลง หากเราคงมิรู้พอมิรู้ประหยัด
คนรู้พอคือคนรวยช่วยมัธยัสถ์ อีกกำจัดความโลภมากจิตไขว่คว้า
ตัณหาเกิดเพราะใจอยากอุบายมาก ธรรมจึงจากพุทธะจึงจรหนีห่างไป
อยากจะพ้นทะเลทุกข์ต้องบุกบั่น ต้องมุ่งมั่นบำเพ็ญธรรมอย่างจริงจัง
มิกังขาเกิดท้อแท้ละล้าละลัง มีความหวังจะบำเพ็ญสำเร็จให้ได้
กราบลา
องค์ธรรมมารดา คืนสู่เบื้องบน
No comments:
Post a Comment