พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์


ประทานไว้เนื่องในโอกาสประชุมธรรม 2 วัน

ณ พุทธสถานเฉพาะกิจ วัดโพธิ์ชัยวิทยาราม

วันเสาร์ที่ 24 มิถุนายน 2538 เวลา18.10-18.40

...................................................

ในคราก่อนเราเคยทำเป็นปริศนา คว้าประทุมมาวางตรงหน้าภิกษุสงฆ์

ภิกษุสงฆ์ไม่รู้ความหมายต่างงุนงง มีแต่องค์โกณฑัญญะเข้าใจเอย

ในครานี้องค์จี้กงได้เปิดจุด ให้เวไนยได้หลุดจากวัฏฏสงสาร

พร้อมกันนี้จี้กงนั้นได้รับพระโองการ จึงได้มาสถานที่นี้เบิกจุดเอย

เราคือ

องค์ชายสิทธัตถะ รับบัญชาจาก

องค์พระเมตตา ลงสู่สถานแห่งนี้ พร้อมกันนั้นได้กชกรต่อหน้า

พระมารดาแล้ว ถามศิษย์เมธีทุกท่านสำราญฤๅ

น้อมจิตสงบตั้งใจฟัง

นิพพานว่างอยู่ติดตัวไม่มีเปลี่ยน ตะวันเดือนหมุนเวียนไม่ห่างหาย

อยู่ตรงนี้อยู่ที่นี้แท้จริงไซร้ เปิดทางให้ขอจงเลือกเดินตามทาง

ในครานี้บุญสัมพันธ์ท่านยิ่งใหญ่ ที่ได้ทุกสิ่งเปิดกว้างออกหนา

รับฟังกฏฟังธรรมยุคขาวนา นับได้ว่าเข้าใจธรรมนั้นมากจริง

แต่ก่อนนั้นยุคเราคือยุคแดง บัดนี้กาลเปลี่ยนแปลงเป็นยุคขาว

พวกเราท่านคงได้เรียนทุกค่ำเช้า ผ่านสองพันห้าร้อยเข้ายุคพระศรีอาริย์

ในครั้งนั้นเหล่าศิษยามากล้น ต่างปฏิญาณตนว่ายุคใหม่ช่วยเวไนยหนา

บัดนี้ยุคใหม่ก็ได้เข้า แต่เหล่าศิษยายังไม่เข้าใจจะทำไฉนดี

บัดนี้องค์จี้กงเบิกจุดให้ นับเป็นบุญยิ่งใหญ่ของท่านหนา

ที่สั่งสมบุญแต่ชาติปางก่อนมา ชาตินี้จึงได้พบธรรมที่แท้จริง

เดี๋ยวนี้ก็ฝากตัวเป็นศิษย์จี้กง อย่าลุ่มหลงกับอดีตมากเลยหนา

ให้ยึดมั่นแท้จริงหลักธรรมมา เป็นอย่างไรนั้นหนาแบ่งแยกดู

ใช้กตญาณพินิจให้รอบคอบ ตามระบอบแบบอย่างที่จัดสรร

การที่จะฝนทั่งให้ได้เป็นเข็มนั้น เจริญกตพลันความเพียรมีครบเอย

สิ่งไม่ดีในตัวเราขัดเกลาออก ทั้งภายนอกภายในหมดจดหนา

เช่นดอกบัวแม้จะอยู่ติดโคลนตม แต่นานมาชูออกมาโผล่พ้นน้ำยังผ่องสกาว

หกหมื่นกว่าปีที่ผ่านมาไม่รู้ได้ มีอะไรเปรอะเปื้อนกายา

ถึงกาลนี้ได้ฤกษ์เวลา ขจัดตัณหาติดตามมาหมดออกไป

สิ่งสำคัญอย่าจำให้ไขว้เขว อย่ารวนเรธรรมะนี้หลงปลอมหนา

ธรรมะนี้แท้จริงไขว่คว้า ต้องค้นหาสัจธรรมนำคนจริง

จุดหมายเดียวที่คนมุ่งไปกันนั้น เช่นเดียวกันมุ่งไปที่นิพพานหมาย

กาลเวลาทางโลกแปรเปลี่ยนไป ขอจงให้ขึ้นสู่ประตูนิพพาน

ที่สำคัญจงจำไว้ว่า เหล่าเวไนยจะได้พึ่งพาสามร่มโพธิ์

หนึ่งเก้าเก้าเก้าวันกลีวิปโยค เบื้องบนโปรดจงเตรียมบุญข้อมูลใส

ให้พิจารณาเจ้าอาวาสในสถานที่แห่งนี้ บำเพ็ญนั้นบารมีมหาศาล

ท่าจะดีบัดนี้ได้รับเปิดจุดญาณ ขอกล่าวท่านให้ท่านนั้นปฏิญาณตนกับเราเอย

ท่านนั้นเคยเป็นศิษย์เราแต่ปางก่อน ครั้งนั้นท่านนิ่งนอนไม่บำเพ็ญหนา

พูดธรรมะให้ฟังทุกเวลา ท่านนั้นหนากลับเมินเฉยบิดเบียนไป

เมื่อเราตรัสรู้ท่านจึงได้สำนึก และตรองตรึกถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมาหนา

ถ้าชักช้ารีรอไม่ทันกาลนา จงรู้ว่ากาลเวลาคับขันเต็มที

ในวันนี้เราช่างภูมิใจนัก ได้พบหน้าศิษย์รักตามประสงค์

ต่อไปนี้ขอให้ท่านก้าวบรรจง เพื่อสั่งสมคุณความดีลบหนี้เอย

ท่านจงตอบเรามา ณ เดี๋ยวนี้ ว่าท่านจะพลีช่วยเหลือยุคขาวไหม

เพื่อคนรุ่นหลังในที่นี้จะได้ภูมิใจ ที่ได้มีศิษย์คู่ใจของเราบำเพ็ญเอย

อย่ามัวชักช้าเวลาไม่ทันกาล จงตอบมาเร็วไว

เมื่อได้ยินคำตอบศิษย์รักเช่นนี้ ก็รู้สึกเปรมปรีดิ์ยินดีหนา

พบทางนี้ที่ลูกต้องเร่งนำพา เหล่าเวไนยนั้นหนาได้กลับคืน

แล้วบอกต่อกันไปว่าเวลานั้นไซร้ ใกล้ไม่มีขอให้ท่านสาธุชนจงร่วมมือ

กับองค์พระจี้กงช่วยเหลืองาน พระศรีอาริย์กาลต่อไป

ขอให้ท่านได้บรรลุปณิธานตามที่ตั้งไว้ สิ่งสำคัญอย่าให้ใจรวนเร

หวังว่าท่านคงเข้าใจย้ำอีกที หนทางธรรมบำเพ็ญเหมือนกัน

แต่ในครั้งนี้โครงการจากเบื้องบน จึงได้มารับชี้โดยตรงขอจงรักษา

บุญวาระนี้ให้ดี กราบลา

องค์มหาเมตตา