พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์


ท่านหลั่นไฉ่เหอต้าเซียนเมตตา



บำเพ็ญธรรมเริ่มจากตนต้องยอมก่อน

จึงส่องย้อนหาความผิดในจิตตน

แล้วเปลี่ยนแปลงตัดทิ้งสิ่งปลอมปน

ผลที่ได้จึงเรียกว่าบำเพ็ญธรรม



ก่อนทำกิจ จิตมุ่งมั่น มีจุดหมาย

จึงลงแรง ทุ่มเทไป อย่างมีหวัง

ดั่งปณิธาน ตั้งไว้ ยิ่งมีพลัง

รวบรวมจิต ศรัทธาขลัง มุ่งมั่นไป



รักษาศีล อยู่ในกฎ บทข้อห้าม

ทุกชั่วยาม มิอาจผ่าน ทางสายธรรม

ยับยั้งใจ กายวาจา การกระทำ

เป็นผู้นำ เหล่าเวไนย เลียนแบบเอย



น้อมจิตต่ำ คู่บำเพ็ญ อยู่เป็นนิจ

มิเคยคิด อยู่สูง ข่มผู้ใด

ยิ่งคล้อยต่ำ ยิ่งชี้ชัด เมตตาไซร้

รับรองด้วย ใจไสว ชนขานนาม



ผู้บำเพ็ญ ปฏิบัติตน อยู่ในธรรม

วาจาคำ สำรวม ทุกเวลา

คิดก่อนพูด มิกล่าวร้าย กับใดหนา

จึงสมญา ผู้บำเพ็ญ เช่นวันนี้



ใช้ขันติ ยับยั้ง พายุใจ

ให้สงบ มิหวั่นไหว ใจอดทน

ยอมถอยหลัง มิแข็งขัน จิตผ่อนปรน

จึงชนะ ใจคน ที่ตนวอน



หนักก็เอา เบาก็สู้ คู่ใจรัก

จิตประจักษ์ ความสุขใจ งานที่ทำ

แรกขยัน อาจลำบาก ต้องตรากตรำ

หลังขมผ่าน หวานชมเชย ได้กลับคน



จิตโพธิ มีแต่ให้ ไม่หวังผล

เมตตาดล บันดาลสุข แก่ผู้ให้

กายและใจ มีแต่ให้ แก่เวไนย

ยอมอภัย นี้คือหลัก เมตตาจิต



จิตเพียงหนึ่ง ทุ่มเทใจ ให้แก่ธรรม

มิฝักใฝ่ นำตัวตน ให้หลงวน

ด้วยมั่นคง กับจุดหมาย มิสับสน

ฝ่าฟันพ้น หลากปัญหา เด็ดเดี่ยวจริง



หมั่นศึกษา หลักพระธรรม เป็นพื้นฐาน

หากเกียจคร้าน ดวงปัญญา ฤาสร้างเสริม

อ่านแล้วคิด คิดแล้วทำจิตดีเริ่ม

เปลี่ยนแปลง ที่เลวร้าย ด้วยใฝ่ธรรม



ฟังธรรมมา เกิดปัญญา รู้ผิดชอบ

จิตครอบคอบ ตัดสินความ ตามเหตุผล

มิหลงผิด เดินตามทาง กฎแก่งหรรม

หลีกห่างพ้น วังมายา รู้ชอบเฉย



หลักแห่งการบำเพ็ญ 10 ประการ

1. ตั้งปณิธาน

2. รักษาศีล

3. จิตอ่อนน้อม

4. สำรวมสาม กาย วาจา ใจ

5. ขันติ

6.ขยันหมั่นเพียร

7.เมตตาจิต

8.มั่นคงเด็ดเดี่ยว

9.ใจใฝ่ธรรม

10.รู้ผิดชอบชั่วดี