พระโอวาทพระอาจารย์จี้กง คลื่นยักษ์ 1000 ฟุต

ใน ท่ามกลางความน่าสะพรึงกลัวของโลกใบนี้ ใยจึงไขว่คว้าหลงติดยึดอยู่ในกระแสโลกีย์อยู่เล่า มนุษย์ผูกติดอยู่กับธาตุทั้ง 5 ธรรมญาณลุ่มหลงในแสงสี หารู้ไม่ว่าอนิจจังมาเยือนอยู่ทุกขณะ หารู้ไม่ว่าชีวิตคนเราผันแปรขึ้นลงไม่หยุดนิ่ง เป็นเพราะเหตุ หรือเป็นเพราะผล เป็นเพราะความจำยอมที่ต้องเผชิญหรืออวิชาที่สร้างไว้…

ผู้คนมักกล่าวถึง “วันโลกาวินาศ” รู้เพียง “คลื่นยักษ์สึนามิที่มีรูปลักษณ์”
สามารถทำลายล้างบ้านเมืองให้พังพินาศ ฆ่าชีวิตคนและสัตว์มากมายอย่างไร้ความปราณี

แต่ “คลื่นยักษ์สึนามิที่ไร้รูปลักษณ์” คือ จิตโลภเพ้อฟันและตันหา
สามารถทำให้คนเราหลงอยู่ท่ามกลางชื่อเสียงลาภยศไม่จบสิ้น
โดยไม่รู้จักแสวงหาสัจธรรม บำเพ็ญจิตหล่อเลี้ยงญาณให้สว่าง ช่างน่าสลดใจยิ่งนัก !…

โลภ โกรธ หลง คือรากเหง้าของความกลุ้มกังวล คือบ่อเกิดแห่งความทุกข์ทั้งปวง…

ด้วยเหตุนี้ ผู้บำเพ็ญธรรมต้องดำรงจิตไว้ซึ่ง
“ไร้ความโลภจะสุขนิรันดร์ ไร้ความโกรธจะสงบสันติ ไร้ความหลงจะเข้าถึงทุกสรรพสิ่ง” เป็นบรรทัดฐาน

ทุกขณะจิตรักษาอายตนะหก เพียรบำเพ็ญปฏิบัติ รู้พอบังเกิดสุข ย่อมมีความวิสุทธิ์ไร้ติดขัด เช่นนี้จึงสามารถรับมือกับ “คลื่นยักษ์สึนามิในใจของตน” ได้…