อ.จาง เมตตา วันศุกร์ที่ 7 กันยายน 2555

ท่านกล่าวถึงระดับจิต

• พุทธะ - ไร้สิ่งพันธนาการ, มีมหาเมตตา, มหาภักดี, มหากตัญญู, มหาสำนึกคุณ
• โพธิสัตว์ - อยู่กับเรื่องราวแต่ใจไม่ไปเกี่ยวเรื่องราวเข้ามา, มีเมตตา อภัย ผู้อื่น
• อรหันต์ - ปล่อยวางได้, บำเพ็ญตัวเอง

ในแต่ละวันระดับจิตเราเป็นยังไง ขึ้น ๆ ลง ๆ ปล่อยวางได้บ้างก็เป็นอรหันต์, เมตตาบ้าง ก็เป็นโพธิสัตว์, โกรธบ้างก็เป็นอสูรกายยักษ์มาร
 ไม่ใช่ต้องให้อยากเป็นนั่นอยากเป็นนี่แต่เหตุผลที่บำเพ็ญคือพ้นจากทุกข์ เหมือนกัน ขึ้นอยู่กับเหตุปัจจัย, ปณิธาน ถึงไม่ต้องการตำแหน่ง ... แต่ถ้าปล่อยวางได้ บำเพ็ญตัวเอง รู้หนึ่งจุดชี้ ก็สามารถสำเร็จได้

• ถูกเรื่องราวเกี่ยวใจออกไป หรือว่า ใจเราไปเกี่ยวเรื่องราวเข้ามา เราจึิงเป็นทุกข์
• ถ้าไม่มีเรื่องราวมาขัดเกลาใจ ก็ไม่อาจสำเร็จธรรมได้
• เข้าหาปุถุชน ปุถุชนก็นำไปทำเรื่องของปุถุชน เข้าหาอริยะ อริยะก็นำไปปฏิบัติอย่างอริยะ
• ฟังธรรมอย่างเดียว อาจเข้าใจเพียงวิถี, ทฤษฎี, หลักการ แต่ยังไม่แจ้งธรรม ยังไม่แจ้งในหลักญาณของตน เช่นเมื่อถูกด่าว่า ถูกกระทบแล้วยังทุกข์อยู่ ยังไม่สามารถหลุดพ้นได้ เป็นได้แค่ผีดี แต่ก็ยังต้องอาศัยวิถี เป็นหนทางที่จะไปสู่การแจ้งธรรม หรือใช้เป็นการสั่งสมบุญกุศล
• วิถีคือหนทางที่จะแจ้งธรรม, วิถีก็มีหลายวิถีไม่ว่าจะเป็นรับธรรม, ฟังธรรม, ปฏิบัติธรรม, ศึกษาพุทธระเบียบ, ทำงานธรรม, บุกเบิกเผยแผ่ธรรม เหล่านี้ล้วนเป็นสะพาน อย่าไปยึดติดเช่น หลงยึดว่าตนเก่งพูดธรรมเก่งชวนคนมาฟังธรรมเก่ง หลงตัวเอง อย่านี้ก็ไม่แจ้งธรรม ยังเป็นแค่ผีดี
• การแจ้งธรรม(ญาณ) เช่นมีคนมาแกล้งตบหน้า แล้วไม่โกรธเพราะรู้ว่ามันเป็นวิถี เป็นกฎแห่งกรรม