แม่

.......เพลงค่าน้ำนม

.....แม่นี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวง
แม่เฝ้าหวงห่วงลูกแต่หลังเมื่อยังนอนเปล
แม่เราเฝ้าโอละเห่ กล่อมลูกน้อยนอนเปล
มิห่างหันเหไปจนไกล

.....แต่เล็กจนโตโอ้แม่ถนอม
แม่ผ่ายผอมย่อมเกิดจากรักที่ปักดวงใจ
เติบโตโอ้เล็กจนใหญ่ นี่แหละหนาอะไร
มิใช่ใดหนาเพราะค่าน้ำนม

.....ควรคิดพินิจให้ดี
ค่าน้ำนมแม่นี้จะมีอะไรเหมาะ
สม
โอ้ว่าแม่จ๋าลูกคิดถึงค่าน้ำนม
เลือดในอกผสมกั่นเป็นน้ำนมให้ลูกดื่มกิน

.....ค่าน้ำนมครวญชวนให้ลูกฝัง
แต่เมื่อหลังเปรียบดังผืนฟ้าหนักกว่าแผ่นดิน
บวชเรียนพากเพียรจนสิ้น เพียงหยดหนึ่งน้ำนมกิน
ทดแทนไม่สิ้นพระคุณแม่เอย

...............................................

@ แม่ แม่ แม่ คำนี้ มีความหมาย
มีพระคุณ มากมาย หลายสถาน
แม่เป็นได้ หลายสิ่ง หลายประการ
เป็นธนาคาร เป็นพระพรหม เป็นร่มไทร ฯ

@ เป็นผู้ให้ กำเนิด เกิดลูกรัก
เป็นผู้ให้ ที่พัก พิงอาศัย
เป็นผู้ให้ ความการุญ อุ่นกายใจ
เป็นผู้ให้ อะไรอะไร ไม่รามือ ฯ

@ ลูกเจ็บไข้ แม่ก็ให้ การรักษา
ลูกโตมา แม่ก็ส่ง เรียนหนังสือ
ลูกต้องการ ตำรา แม่หาซื้อ
ลูกปรึกษา หารือ แม่ยินดี ฯ

@ ลูกคนใด กระทำ กรรมแก่แม่
ลูกเลวแท้ ชั่วช้า สิ้นราศี
ลูกด่าแม่ ตีแม่ ลูกกาลี
ลูกไม่ดี ทำแม่ช้ำ น้ำตาริน ฯ

@ น้ำตาแม่ รินไหล เมื่อลูกร้าย
น้ำตาแม่ เป็นสาย เมื่อลูกหมิ่น
น้ำตาแม่ หลั่งลง รดแผ่นดิน
เมื่อได้ยิน ลูกเสเพล เนรคุณ ฯ

@ โอ้แม่จ๋า พระคุณแม่ แผ่ปกเกล้า
โอ้แม่จ๋า ผู้เฝ้า เข้าเกื้อหนุน
โอ้แม่จ๋า ผู้เมตตา ผู้การุญ
โอ้แม่จ๋า ผู้ค้ำจุน ตลอดมา ฯ

@ แม่จ๋าแม่ อย่าด่วนพราก จากลูกนะ
โอ้แม่พระ แม่ต้องอยู่ คู่โลกหล้า
แม่จากไป ลูกต้องร้อง นองน้ำตา
กู่เรียกหา แม่จ๋าแม่ แม่อยู่ไหน.
................................................
@ รักใดเล่า รักแน่ เท่าแม่รัก
ผูกสมัคร รักมั่น ไม่หวั่นไหว
ห่วงใดเล่า เท่าห่วง ดังดวงใจ
ที่แม่ให้ กับลูก อยู่ทุกครา ฯ

@ ยามลูกขื่น แม่ขม ตรมหลายเท่า
ยามลูกเศร้า แม่โศก วิโยคกว่า
ยามลูกหาย แม่ห่วง ดังดวงตา
ยามลูกมา แม่หมด ลดห่วงใย ฯ

@ ยามมีกิจ หวังเจ้า เฝ้ารับใช้
ยามป่วยไข้ หวังเจ้า เฝ้ารักษา
ยามถึงคราว ล่วงลับ ดับชีวา
หวังให้เจ้า ปิดตา เวลาตาย ฯ

@ รักเอย รักแท้
รักอะไร ของใครแน่ ยังสงสัย
เพราะรักของ หนุ่มสาว ชุ่มชื่นใจ
ก็ยังไม่ ดำรง คงเส้นวา ฯ

@ หรือรักของ พี่น้อง ผองญาติมิตร
รักชีวิต รักชาติ ศาสนา
ยังเปลี่ยนแปลง ตะแบงบิด ฤทธิ์เงินตรา
รักแม่นั้น แลว่า รักแท้เอย
........................................
แม่จ๋า…
แม่ช่วยตอบ ปัญหา ลูกได้ไหม
ไยแม่เฝ้า รักลูก ผูกหัวใจ
ลูกดีชั่ว อย่างไร รักไม่คลาย ฯ

@ หัวใจแม่ เป็นไฉน ไยผ่องผุด
หลั่งรักแท้ บริสุทธิ์ ไม่ขาดสาย
เฝ้าพันผูก ตั้งแต่ลูก กำเนิดกาย
จนลูกตาย รักของแม่ ไม่แปรเอย
........................................
@ ในโลกอัน หนาวทรวง ลวงหลอกนี้
ช่างไม่มี ธารรัก อันศักดิ์สิทธิ์
ที่ซาบซึม ดื่มด่ำ อมฤต
เหมือนในจิต ของแม่ รักแท้จริง
........................................
@ เมื่อล้มกลิ้ง ใครหนอ วิ่งมาช่วย
และปลอบด้วย นิทาน กล่อมขวัญให้
ทั้งจูบที่ เจ็บชะมัด ปัดเป่าไป
ผู้นั้นไซร้ ที่แท้ แม่ฉันเอง
........................................
@ รักใดใด ชูไว้ เหนือรักอื่น
เป็นรักรื่น ไร้ราคี โลกียวิสัย
รักมิใช่ เพื่อตน หรือสนใจ
คำนึงถึง กำไร และขาดทุน ฯ

@ รักใดใด หยัดยืน เมื่ออื่นล้ม
รักน่าชม สุกใส ไม่ข้นขุ่น
รักนั้นคือ รักแท้ แม่การุญ
มอบแก่กุล- บุตรธิดา ผู้ยาใจ
.............................................
@ พ่อแม่ ก็แก่เฒ่า ......จำจากเจ้า ไม่อยู่นาน
จะพบ จะพ้องพาน ......เพียงเสี้ยววาน ของวันคืน
@ ใจจริง ไม่อยากจาก ......เพราะยังอยาก เห็นลูกหลาน
แต่ชีพ มิทนทาน ......ย่อมร้าวราน สลายไป
@ ขอเถิด ถ้าสงสาร ......อย่ากล่าวขาน ให้ช้ำใจ
คนแก่ ชะแรวัย ......คิดเผลอไผล เป็นแน่นอน
@ ไม่รัก ก็ไม่ว่า ......เพียงเมตตา ช่วยอาทร
ให้กิน และให้นอน ......คลายทุกข์ผ่อน พอสุขใจ
@ เมื่อยาม เจ้าโกรธขึ้ง......ให้นึกถึง เมื่อเยาว์วัย
ร้องไห้ ยามป่วยไข้ ......ได้ใครเล่า เฝ้าปลอบโยน
@ เฝ้าเลี้ยง จนโตใหญ่......แม้เหนื่อยกาย ก็ยอมทน
หวังเพียง จะได้ผล ......เติบโตจน สง่างาม
@ ขอโทษ ถ้าทำผิด ......ขอให้คิด ทุกทุกยาม
ใจแท้ มีแต่ความ ......หวังติดตาม ช่วยอวยชัย
@ ต้นไม้ ที่ใกล้ฝั่ง ......มีหรือหวัง อยู่นานได้
วันหนึ่ง คงล้มไป ......ทิ้งฝั่งไว้ ให้วังเวง
................................................................
@ ฟ้าสูง ยังไม่ เท่าใจท่าน
ชลธาร ว่าเย็น ยังเป็นสอง
ความหนักแน่น แผ่นดิน ยังเป็นรอง
หัวใจของ ผู้เป็นแม่ แน่กว่านั้น ฯ

@ เปรียบคุณแม่ เช่นโคมทอง ของชีวิต
ช่วยชี้ทิศ ช่วยนำทาง ช่วยสร้างสรรค์
ให้ความรัก ให้ความรู้ ชูชีวัน
ลูกจงหมั่น กตัญญู รู้แทนคุณ
.................................................................
พระโอวาทท่านแปดเซียน ฮั่นกงหลี
ร้องในทํานองเพลง : ขมิ้นกับปูน
ชีวิตเราใครหนอใครให้มา...........ความเมตตาท่านรักจนล้นทรวง
ท่านสอนสั่งอบรมพร้อมเป็นห่วง.......รักทั้งดวงมอบมา
ยามเล็กยังเยาว์ท่านคอยอุ้มชู........คอยเลี้ยงดูมิให้คอยตอมแม้ไร
ครั้นเวลาเติบใหญ่คอยเอาใจใส่..........มิแปรไปอื่นเลย
จากใยเลือดกลั่นเป็นนํ้านม...........แม่ยอมทนเพื่อลูกได้
เปรียบดินฟ้าทะเลอันกว้างใหญ่.........พระคุณใหญ่กว้างเกิน
ความรักใดในธราเทียมทัน........ทองร้อยพันฤาทัพพย์อันแสนแพง
ไม่มีสี่งอื่นใดใช้ทดแทน..........พ่อแม่คงไม่อาจมี
ไม่มีสี่งอื่นใดใช้ทดแทน.........เมื่อเทียบแรงกตัญญู
...............................................................................
@ รักของใคร หรือจะแท้ เท่าแม่รัก
ผู้สมัคร สายเลือด ไม่เหือดหาย
คนอื่นรัก ยังประจักษื ว่ารักคลาย
จืดจางง่าย ไม่จีรัง ดั่งมารดา
..............................................................................
@ แม่รักลูก ปลูกฝัง ทางศึกษา
อีกจรรยา แม่อบรม บ่มนิสัย
แม่รักลูก ปกป้อง คุ้มครองภัย
ลูกรักแม่ จงได้ กตัญญู
..............................................................................
@ อันลูกดี มีองค์ห้า ท่านว่าไว้
เอาใจใส่ บำรุง พ่อแม่ตน
พึงขวนขวาย ช่วยงาน ทุกแห่งหน
รีบสร้างตน เป็นคนดี ในสกุล

@ ช่วยรักษา สมบัติท่าน ที่ให้ไว้
อุทิศบุญ ส่งให้ เมื่อท่านสูญ
สมบัติห้า คือหน้าที่ ลูกเพิ่มพูน
ไม่เสื่อมสูญ หมั่นทำไว้ ได้เจริญ.
..............................................................................
อันรักใดไหนเล่าเท่าแม่รัก
ผูกสมัครสายเลือดไม่เหือดหาย
คนอื่นรักยังประจักษ์ว่ารักคลาย
จืดจางง่ายไม่จีรังดั่งมารดา
..............................................................................

ยามที่แม่สั่งสอนพร่ำวอนลูก....เรื่องผิดถูกลูกก็ว่าแม่จู้จี้
ต่อเมื่อลูกเติบใหญ่จึงได้ดี......เพราะคำที่แม่พูดไว้ไม่ผิดคำ
เมื่อยังเด็กลูกไม่เห็นคุณค่าแม่....เป็นบาปแท้ที่ลูกเถียงแม่เช้าค่ำ
ลูกกระทำความผิดนี้ประจำ.....ขอกล่าวคำขอโทษโปรดอภัย



ยามที่ลูกประสบกับความทุกข์...หันไปที่ใดไม่มีคนเข้าใจ
แต่ก็ยังมีไอแห่งความอบอุ่น...จากบุคคลคนหนึ่งเสมอมา
บุคคลท่านนั้นก็คือแม่.....แม่ผู้เข้าใจในตัวลูก
ทำให้ลูกคนนี้มีกำลังใจที่จะก้าวเดินต่อไป....ในโลก



เมื่อรู้ว่าตัวเธอนั้นตั้งท้อง......เฝ้าประคองด้วยใจที่มุ่งหวัง
สิ่งที่ชอบเผ็ดร้อนเธอระวัง......เพื่อปกกันลูกน้อยจะกระเทือน
...แม้ไม่รู้ว่าจะชายหรือหญิง.....เธอประวิงเฝ้านับครบวันเคลื่อน
แม้จะเจ็บจะกลัวตัดทั้งปวง.....เธอปลื้มทรวง.....เสียงแว้..แรกเริ่มดัง



เริ่มตั้งไข่...ใจพองประคองลูก....ความพันผูกแนบแน่นสุดขานไข
เริ่มหัดเดินหัดพูดแม่สุขใจ...ก้าวแรกได้ให้ลูก..ด้วยผูกพัน
...แม่เป็นครูคนแรกของชีวิต....ชี้ถูกผิดให้ลูกรู้ด้วยความฝัน
เติบโตใหญ่รวยจนไม่สำคัญ....ขอลูกฉันเป็นคนดีของสังคม



มาวันนี้แม่เริ่มแก่..ชะแรล้า แม่มองหาลูกทุกคน...อยู่ที่ไหน
จากอกแม่..ลืมแม่ไม่หวงใย.....ถึงเศร้าใจ...แต่แม่ไม่โกรธเคือง
...ถ้าใครยังมีแม่ขอเชิญเถิด.....กราบเท้าเทิดบาทแม่ประเสริฐเหลือ
กตัญญูรู้คุณบุญคุ้มตัว....แม้สิ่งชั่วต้องแพ้พ่าย...กตเว..ทิตาคุณ



รักของแม่ยิ่งใหญ่กว่าสิ่งไหน…......…หาสิ่งใดมาเทียบมิได้หนา
ตั้งแต่แม่ตั้งท้องคลอดลูกยา................อีกน้ำนมของมารดาให้ลูกกิน
แม่ถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงลูกน้อย........แม่เฝ้าคอยพัดวีให้ลูกสิ้น
แม่ยอมอดเมื่อให้ลูกนั้นได้กิน…….........แม่ยลยินลูกน้อยดั่งกลอยใจ



อันคุณแม่นั้นรัก.......ในบุตร
ช่างโปร่งใสบริสุทธิ์.....ทราบได้
มหาสมุทรลึกสุด.......นั้นหยั่ง ได้นา
แต่รักของแม่ไซร้.......ลึกล้ำสุดหยั่งถึง

คุณแม่เคยพูดไว้............นานวัน
การคบเพื่อนสนิทกัน.....เลือกได้
คบเพื่อนดีจะสุขสันต์.........พบสุข จริงแฮ
คบเพื่อนชั่วแม่เตือนไว้....หลีกลี้ให้ไกล



เหนือโลกหล้าหาใครเท่าแม่เรานี้
เหนือปฐพีที่ฉันพึงอาศัย
มหาสมุทรสุดแสน ณ แดนไตร
แม่ยิ่งใหญ่เหนือฟ้าพนาลี
แม้นอัปสรสวรรค์งามสุดแสน
แต่ก็แม้นน้อยกว่าแม่ฉันนี้
หรือทว่าป่ากว้างให้อากาศดี
แต่แม่นี้ให้ชีวีและเมตตา
ลูกดีได้แม่ดีใจกว่าทุกสิ่ง
ลูกเลวยิ่งแม่ไม่สุขทุกอุรา
ดีเหมือนแม่สักครึ่งหนึ่งพึงใจหนา
ลูกสัญญาเป็นคนดีมีวินัย



โอ้ร่มไทรใบหนาว่าสดชื่น
แสนร่มรื่นเย็นใจให้ร้อนหาย
มีเถาวัลย์พันคู่อยู่มากมาย
เราเย็นกายเย็นใจไต้ร่มมัน


ร่มแม่เย็นกว่าร่มไทรในขั้นต้น
ท่านบรรดลทุกอย่างและสร้างสรรค์
ลูกป่วยกายแม่ป่วยใจไปตามกัน
แสนสุขสรรค์แม่นั้นช่วยบรรเทา


แม่ที่หนึ่งเมตตามากำเนิด
แม่สองเลิศล้ำวิชามาประสาน
น้ำใดใดใต้ฟ้าสุธาธาร
ไม่เปรียบปานน้ำใจแม่แน่นอนเอย

หทัยของแม่ ดีแท้ยิ่งนัก
พวกเราจึงรัก ภักดีต่อแม่
มะลิสีขาว แพรวพราวจริงแท้
ขอมอบให้แด่ คุณแม่คนดี



จะกล่าวถึงพระคุณของแม่นี้ แม่ที่มีความรักอันยิ่งใหญ่

อยากให้ลูกนั้นรู้ถึงความใน ดวงหทัยของแม่มีแต่เรา

ลูกทั้งหลายจงฟังคำสั่งสอน ให้ว่านอนสอนง่ายไม่อายเขา

ถึงเป็นลูกคนจนเหมือนอย่างเรา จงคิดเอาให้ได้เถิดประเสริฐเอง

แม่จ๋าฟังลูกก่อนจะได้ไหม ลูกเสียใจที่ทำแม่ผิดหวัง

ต่อไปจะตั้งใจให้จริงจัง ลืมความหลังเจ็บช้ำตรำหัวใจ

จากนี้ไปจะฟังแต่คำแม่ ที่เที่ยงแท้แน่จริงกว่างสิ่งไหน

จะเป็นลูกที่ดีจะมีชัย สัญญาไว้กับแม่แน่แท้เอย



โลกยอมรับความรักอันสูงส่ง
ที่มั่นคงพันผูกลูกและแม่
เป็นความรักที่จริงใจในดวงแด
มีกระแสซาบซึ้งส่งถึงกัน

... ในเพศหญิงสิ่งนี้มีมากล้น
จับกมลทุกสิ่งเป็นมิ่งขวัญ
ไม่ว่าฐานะใดในใจนั้น
มีเท่าทันในด้านงานมารดา

...โอ้ละเห่ขวัญอ่อนนอนเสียนะ
แม่คอยจะกล่อมขวัญนะหนูจ๋า
หลับเถิดหลับให้สบายนะแก้วตา
สองแขนแม่โอบมาพาคุ้มภัย

...ในอ้อมกอดสอดแนบแอบอกอุ่น
รักละมุนลูกยาเฝ้าปราศรัย
เฝ้าถนอมกล่อมเกลี้ยงลูกเพียงใด
สำนึกได้ในพระคุณคุ้นเคยดี

... เมื่อลูกป่วยด้วยโรคใดใจแทบขาด
แม้อนาถทรัพย์จ่ายหมายเจ้านี้
ได้รอดปลอดภัยสบายดี
คุณแม่มียิ่งใหญ่ใดเทียมทัน

... ในวันแม่ปีนี้ขอมีส่วน
มาทบทวนบุญคุณหนุนเนื่องนั่น
ถึงวันนี้ยังพันผูกลูกเช่นกัน
ขอคุณแม่นั้นจงมีสุขขีเทอญ